Op muzikaal vlak is Australië een land van tegenstellingen: aan de ene kant levert het perfect toegankelijk popprinsessen (Kylie Minogue bijvoorbeeld) of bands als INXS, maar aan het andere einde van het spectrum produceert het land de meest extreme metalbands. Namen als Sadistik Exekution, Deströyer 666 of Bestial Warlust zullen een aantal mensen bekend in de oren klinken. Inverloch komt voort uit de funeral doomband disEmbowelment en al heeft de huidige muziek raakvlakken met het verleden, toch klinkt Inverloch fris en monter – voor zover dat bij een doomband van toepassing is, uiteraard.
Slechts drie nummers, goed voor een dikke twintig minuten aan muziek is hetgeen de band hier presenteert. Er wordt afgetrapt met 'Within Frozen Beauty', een song waar Inverloch het meest duidelijk neigt naar rauwe death metal: de dubbele basdrumpassages die het nummer sieren zijn potig en drijven het geheel onweerstaanbaar voort. Ook het gitaarwerk is hier beduidend bloederiger dan de andere twee songs. Toch zit er in het geheel een gevoel van pijnlijke melancholie vervat, die veelal tot uiting komt in het uitgekiende gebruik van mineurtonen binnen de melodieën. Inverloch kiest voorzichtig de juiste noten om een overtuigend depressief gevoel te benaderen, iets wat vele collegae al eens uit het oog durven verliezen.
Opvolger 'The Menin Road' is dan weer iets meer in de richting van het oudere materiaal, in die zin dat hier duidelijker funeral doom naar boven komt: het meer dan slepende tempo, de bedrukkende en verstikkende sfeer en de zwarter dan zwartgallige kijk op de dingen geeft deze song een impressie van een kopstoot, gevolgd door een knietje op een gevoelige plaats. Maar het swingt wel, en blijft evenzeer in de gehoorgang plakken.
Afsluiten doet de band in stijl met 'Shadows of the Flame': een mooie symbiose van de twee voorgaande songs, en eentje waar de veelzijdigheid van Inverloch opnieuw in de verf wordt gezet. De band balanceert graag op de rand tussen slepende funeral doom en stug voortwalsende, langzame death metal, maar weet dat met verve te doen en de uitgekiende melodieën zijn dermate aangrijpend dat het geheel niemand onberoerd kan laten.
Inverloch maakt volledig de belofte waar om klassevolle en emotioneel ingrijpende muziek te brengen. Hoop en al twintig minuten genialiteit: het wordt lang wachten op een volledig album van deze heren.
