Het Finse Insomnium is misschien niet de meest bekende band uit het land der duizend meren, maar het is wel een van de betere en meest consistente. De groep debuteerde al vrij jong, maar hoeveel bands kunnen zeggen dat ze (deze schijf incluis) vijf platen op rij afleverden die telkenmale van uitermate hoge kwaliteit waren? Waarmee meteen ook bevestigd wordt dat Insomnium het vak bijzonder goed beheerst en op 'Shadows of the Dying Sun' een heerlijke cocktail van melancholie, melodie en agressie tentoon spreidt.
De zwaarmoedigheid mag dan al het voortouw nemen op elk album, toch weegt dat gevoel nooit zodanig door dat echt gesproken kan worden van een doomschijf. Het zit hem meer in het uitgekiende gebruik van mineurakkoorden en tonen die dankzij subtiele gitaararrangementen overal doorheen zweven en de luisteraar meeslepen naar de waterkant van een eenzaam meer waar de mistflarden nog zachtjes voorbij zweven. De regendruppels van een miezerige dag hangen te blinken aan de uiteinden van de takken en het is net dat beetje frisser dan verwacht. Edoch, voorzichtig probeert de zon door het grijze wolkendek te schijnen. Dàt is het gevoel dat Insomnium zo treffend weet te vatten.
Die zweverige melodieën zijn niet de enige aantrekkingskracht van dit combo. Meer dan eens legt de groep perfect de brug naar meer klassieke Scandinavische melodieuze death metal en geregeld leggen de heren de zweep erop met potige polkabeats en hakkende ritmeriffs. De hard/zacht ritmiek komt gelukkig nooit cliché over en de overgangen zijn nooit zodanig bruusk dat het storend werkt. Het geheel vloeit rimpelloos van het ene naar het andere over en dat vakmanschap levert opnieuw parels op als 'While We Sleep', 'Collapsing Words' of 'Ephemeral', waar fronman Niilo Sevänen zijn lekker omfloerste brulzang op mag loslaten.
Veel acts doen hun uiterste best om te dansen op het slappe koord tussen agressie en weemoed, maar Insomnium is zowat de enige groep die daar perfect in slaagt. Hard genoeg om overtuigend te zijn, subtiel genoeg om innemend te zijn, mooi genoeg om iedereen als een baksteen te laten vallen voor de charmes van de heren: dit is grote klasse!
