Infadels staan op scherp. Twee jaar geleden verraste deze Londense hype jong en oud met een stevig debuut, 'We Are Not the Infadels', dat aanhing bij de overgrote lading nieuwe elektro-wave-punkbands (Goose, Editors) maar omwille van zijn positieve energie en gevatte songs toch stevig boven het middenveld uitstak. Anno 2008 ligt opvolger 'Universe in Reverse' in de winkelrekken, waarmee dit kwintet zijn status staande houdt en wordt zelfs nog iets meer richting het grote publiek geknipoogd. De opgewekte dancepop van Infadels bevat nog wel vanzelfsprekend knallende ritmen en stevige snaarpartijen, maar klokkenspel, hoge zangpartijen en heerlijk luchtige gitaren zijn nu verantwoordelijk voor een heerlijk zomerzonnetje of –zoals de hoes verklapt- een felgekleurde regenboog.
De basis van de tien songs blijft ook op deze plaat weer heel eenvoudig. Charismatische singer/songwriter Bnann neemt zijn akoestische gitaar ter hand en rechterhand Matt leeft zich uit in zijn wereldje van elektronische muziek. Doorheen het creatief proces komt daar echter een arsenaal catchy elementen (baslijnen, snelle ritmen, belletjes, elektrische gitaarpartijen ...) bij dat in een erg uitgekiend productietechnisch kleedje gestoken wordt. Het resultaat is verbluffend. 'Universe in Reverse' knalt met het waanzinnige 'Circus of the Mad' zo stevig binnen, dat de rest van de plaat er aan moet geloven. Een heerlijke riff en een lekker uptempo, tegendraads drumritme worden met allerlei verwarrende, knotsgekke geluiden aangevuld waardoor dit nummer, met een stevige knipoog richting Pulp, tot één van de hoogtepunten van de cd uitgroeit. De titel 'elektronic rock'n'roll' die Infadels zichzelf aanmeet, gaat hier minder op dan bij het debuut. Mede dankzij producer Youth, die aardig wat druk op de ketel zette, is het gelaagde element iets minder uitgesproken, waardoor tijdloze gitaardancesongs hier minder present zijn. Niet dat 'Make Mistakes' niet swingt als een beest of de heerlijke riff aan de basis van 'Free Things for Free People' met zijn meezingtekst geen godenstatus verdient. Toch heeft een zoektocht naar meer emotionele diepgang soms het tegenovergestelde effect opgeleverd. Zeker op de tweede helft van 'Universe in Reverse' laat de band de teugels soms wat los hangen. Fans van het eerste uur moeten dan ook even speuren om hun idolen terug te vinden.
Infadels heeft de opdracht van een tweede langspeler na een erg succesvol debuut op een eigen manier ingevuld. De pure, dansbare gitaarelektro is verdwenen. Gelukkig heeft de band zijn manier van ongecompliceerd musiceren wel behouden, waardoor dit album zeker onderhoudend is voor wie niet op zoek was naar die jeugdige dancehype van weleer.
Meer over Infadels
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
