Hoewel In This Moment een band is die het op dit ogenblik vooral goed doet in de Verenigde Staten, zou dit album hen best voet aan wal in Europa kunnen geven. De reden daarvoor is simpel: ondanks het feit dat In This Moment vooral elementen gebruikt van eerder populaire rock en metal, zijn de nummers van 'A Star-Crossed Wasteland' te goed om simpelweg te negeren. De troefkaart van de looks van frontvrouw Maria Brink hoeft zelfs niet uitgespeeld te worden.
Op het eerste gehoor heeft de band alles van een cliché Amerikaanse metalband die graag in de mainstream vertoeft: de laag gestemde gitaren, de eenvoudige songstructuren en de wel erg herkenbare en meezingbare refreinen. Toch is er meer aan de hand, want meer dan eens zijn de melodieën opgebouwd met meer lagen dan een mens zou verwachten, en het spel tussen bruut en zacht wordt op een hoog niveau gespeeld.
Opener 'Gunshow' is jammer genoeg niet de beste track van de plaat, maar dat is geen erg: het is een van de hardste en wie niet tegen de oerschreeuw van Maria Brink kan, haakt meteen af. Ze klinkt als een Courtney Love met nog meer ballen en agressie tijdens die hese momenten, maar later bewijst ze ook dat een normale zangstem met aangenaam timbre haar niet vreemd is. 'Just Drive' speelt al meer met die wisselwerking tussen haar bijna hysterische krijs en het normale zingen. In dat opzicht speelt ze dan ook meer leentjebuur bij Tairrie B., frontdame van My Ruin, met het verschil dat Tairrie B. meer rapt dan zingt.
'Standing Alone' is een echte kraker, met een heerlijk tintelende melodielijn en een geweldig refrein dat meteen in het hoofd zit. Ook 'Blazin'' is een lekkere stamper, zo eentje om tijdens een autorit uit volle borst(en) mee te brullen met de stereo op tien en het raam wagenwijd open. 'Iron Army' is ongemeen agressief, met erg zware en beukende gitaarlijnen en een drummer die flink loos gaat.
Het kan echter ook anders: het titelnummer is bijzonder ingetogen, met flink wat piano en veel sferische momenten. Ook 'Standing Alone' is een pak rustiger en speelt netjes in op de emoties. Het is dit afwisselen dat In This Moment zo leuk maakt: het degelijk gebruiken van een beproefd recept. Te mainstream? Misschien. Zijn het slechte songs? Absoluut niet.
De fanatici van extremere muziek gaan hier wellicht niets aan vinden, en de popliefhebbers zullen waarschijnlijk denken dat dit te hard is, maar ze hebben beiden ongelijk. Wie de band en vooral dit album een kans geeft, zal tot de ontdekking komen dat het een puik geproduceerd en aangenaam schijfje is geworden, dat zich heel makkelijk in de gehoorgang nestelt.
Meer over In This Moment
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
