De Zweedse metalgoden zijn ons steeds weer gunstig gezind, in het bijzonder die van Göteborg. The Haunted garandeerde met 'Revolver' schitterende thrash metal zoals altijd en Dark Tranquillity bracht met 'Character' een waar melodieus death metalmeesterwerk uit. Soilwork, dat al een tijdje afgeweken is van het death metalpad, liet het mooie, brutale en progressieve 'Stabbing the Drama' los op de wereld. Nu is het weer de beurt aan In Flames: met 'Soundtrack to Your Escape' lieten ze invloeden als groove en heldere vocalen veel meer aan de beurt dan op 'Reroute to Remain'. Dat lukte hen niet altijd even goed en leidde ook tot een verdeeld gevoel binnen de fanbase. Na een jaar zorgt In Flames al voor een opvolger die naar eigen zeggen meer gitaarharmonieën en meer snelheid zou bevatten...
'Take This Life' opent vingervlug en laat zien dat In Flames het beste van beide werelden beheerst: opgefokte death metalriffs worden gevolgd door mooie gitaarharmonieën tegelijk met dubbele basdrums, om te komen tot een groovy, hard refrein met afwisselend heldere vocalen en geschreeuw. Maar vervolgens laten gedeeltelijk 'Leeches' en vooral 'Reflect the Storm' het afweten: de groove en de melodie lijken gemaakt, het tempo is te traag en de zuivere zang klinkt minder geslaagd dan die vanop 'Reroute to Remain'. Maar goed, met 'Dead End' drukt In Flames opnieuw het gaspedaal in en daar slaagt het meesterlijk in: donderende dubbele basdrums en hakkende gitaren leiden het nummer in, waarna een zoete zangpartij van zangeres Lisa Miskovsky volgt. Die duurt echter niet lang en al gauw schreeuwt zanger Anders Fridén zich de longen uit het lijf op de brutale melodische strofe en het fantastische refrein. Nummers zoals 'Vacuum', 'Pacing Death's Trail' en 'Versus Terminus' zijn sterke en strakke melodieuze death metalpareltjes van de oude school, gecombineerd met wat recentere In Flames-kantjes zoals de zuivere zang en groove. Afsluiter 'Your Bedtime Story Is Scaring Everyone' is experimenteler met de lange, gevoelige en donkere keyboardintro. Het nummer barst even uit met trage beukende gitaren en drums en de waanzinnige zang-schreeuwtechniek van Anders. De beginmelodie wordt voortgezet naar het einde dat eindigt met pakkende keyboards.
'Come Clarity' is zéker niet de beste plaat van In Flames, maar beter dan 'Soundtrack to Your Escape' is ze gelukkig wel. Toch had er meer in deze plaat kunnen zitten, wat het kwaliteitsverschil verklaart tussen de briljante snelle en harde nummers en de soms zwakke kalmere nummers. Misschien moeten de Zweden volgende keer langer de tijd nemen om een nieuw epos te maken: het is hen van harte gegund.
Meer over In Flames
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
