Imperial State Electric telt Nicke Andersson in de gelederen, een naam die klinkt als een klok: niet alleen was de man jaren geleden de drummer van dienst bij death metal legende Entombed, hij richtte ook de geschifte rock 'n' rollers The Hellacopters op. Nu zit hij dus bij Imperial State Electric, en eens te meer is het niet de muziek die iemand zou verwachten. Geen echt vettige rock als bij The Hellacopters, maar vrolijke, snelle en energieke pop/rock die meer dan duidelijk de stempel draagt van de jaren zeventig. Smakelijk, fris en stuiterend als een gummibal!
Het reptielenbrein waarvan sprake is het deel van de hersenen dat de meest primaire reacties vormt van het menselijk bestaan: vluchten of vechten. Iets verder doorgetrokken zou men ook kunnen redeneren dat de simpliciteit van deze tweedeling staat voor iets meteen leuk vinden dan wel er een instant hekel aan hebben. Wat dat laatste betreft, hoeft niemand zich zorgen te maken. Imperial State Electric houdt zich niet bezig met allerlei filosofische traktaten dan wel diepgewortelde emoties: alles moet mensen aanzetten om te springen, dansen en heupwiegen, en wat dat betreft werkt dit schijfje wonderwel.
Die pret begint meteen met opener 'Emptiness Into the Void': zwierige gitaarlijnen schieten door het zwerk, een opzwepende drumpartij geeft de nodige dosis ballen aan het geheel en een melodieuze edoch smakelijke zangstem croont, kreunt en zingt spontane erecties tot stand. Heerlijke toets is trouwens de verwijzing die de band meer dan eens maakt naar T.Rex, vooral in de hang naar aanstekelijke melodieën. Zo zijn ook 'More Than Enough of Your Love' of 'Stay the Night' lekkere lapjes snedige rock met een smeuïg popsausje. De totaalklank is sober, maar refereert daardoor precies naar de eenvoud van simpele songs die weinig tot gen opsmuk nodig hebben.
'Reptile Brain Music' biedt zorgeloze muziek die entertaint, smaakt en gewoon doet wat muziek moet doen: een goed gevoel geven aan eenieder die er naar luistert. Wie daarenboven nog verkiest om jaren zeventig-songs in het hart te sluiten, kan hier nauwelijks omheen.
