Chris Impellitteri is een stergitarist die het vooral in Japan bijzonder goed doet. Zijn typische stijl van razendsnelle melodieuze metal met flink wat solo's door het geheel gedrapeerd slaat niet zo goed aan in Europa. Nochtans is er weinig verkeerds aan en om dat te bewijzen levert de brave man met 'Pedal to the Metal' een ouderwets heerlijke metal/hardrockschijf af die zelfs de meest sceptische toehoorder moet overtuigen.
Impellitteri's voornaamste handelsmerk is de solo en hij is een man die het soleren zeer moeilijk kan laten. Niet alleen dat, maar hij propt zijn solo's nogal eens te vol met noten, waardoor het geheel op de duur een beetje grappig begon over te komen. Daarom is het zeer aangenaam om te ontdekken dat hij op 'Pedal to the Metal' zichzelf heeft ingehouden. Niet dat er minder solo's doorheen de plaat sluipen, wel dat ze beduidend simpeler van opzet zijn en daardoor des te efficiënter. Hoewel 'Pedal to the Metal' gemakshalve mag bestempeld worden als een zogeheten traditionele metalplaat is er toch meer aan de hand. Zo duiken er geregeld referenties aan Scandinavische melodieuze death metal op. Dat is geen toeval, want Impellitteri blijkt een rabiate fan te zijn van bands als In Flames of Dark Tranquillity. Hij betoont In Flames dan ook meteen eer door het ijzersterke nummer 'The Kingdom of Titus'. 'Punk' is een hilarisch nummer waarin rappers en raprock belachelijk worden gemaakt en de originele heavy metal in de kijker wordt gezet. Stijlsgewijs hopt Impellitteri op dit album werkelijk van het ene naar het andere en valt het moeilijk te voorspellen wat de man in de toekomst allemaal nog uit zijn mouw gaat schudden. Het eindresultaat is echter duidelijk een zeer lekkere schijf waar het enthousiasme van af druipt. Een groot deel van de kracht van dit album zit hem in de zang van nieuwkomer Curtis Skelton, die bewijst heel uiteenlopende zangstijlen zonder problemen aan te kunnen. Het tilt 'Pedal to the Metal' enkel maar naar een hoger niveau.
Traditionele heavy metal of hardrock die niet bol staat van de clichés, het kan dus blijkbaar nog. Chris Impellitteri bewijst met deze plaat van verschillende markten thuis te zijn en dat hij allerlei invloeden zonder problemen in zijn nummers kan verwerken. Het pleit voor de kunst van de man. Wie wil kan met 'Pedal to the Metal' een complexloze maar zeer geinige schijf in huis halen.
Meer over Impellitteri
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
