De lichten gaan uit, de rumoerige zaal verstomt. Op het podium schiet een volgspot aan. Monden vallen open wanneer een parmantige, statige diva in ballroomjurk langzaam naar voren schrijdt. "Dames en heren, uw warm applaus voor ... Ilya!"
De debuutplaat van dit combo uit Bristol is één brok theatrale ballroomstrategie. De vrij klassieke fluistertriphop die gepresenteerd wordt, wordt bombastisch opgevuld met zowat alle symfonische ingrediënten voorhanden: strijkers, houtblazers, koperblazers, ... tot zelfs overdonderend paukenslagwerk. Dit alles vormt, gefilterd door de nodige galmen en echo's, het dramatische achtergrondkader waarin zangeres Joanna Swan haar passionele liefdesteksten ontluikt. En passie is er zeker aanwezig. Met een loepzuivere, soms nogal bitcherige whiskeystem stuurt ze haar muziek naar de meest intieme regionen. Bij momenten kan er zelfs een kerm en een grom af om de zwaar beladen, instrumentale partijen nóg sterker te dramatiseren. Gelukkig bewijzen mystieke liefdesballades als 'Bliss' dat het ook even rustiger aan kan: een eenvoudige pianobegeleiding, een beetje klarinet en wat bruine kroegjazz akkoorden. "Love is my Teacher" Ilya is schijnbaar de troosteloze passie zelve. Met mateloze dramatiek doorspekt de band haar jazzgevoelige triphopnummers. Hoewel deze mix van Dolly Parton en Portishead eerder al de kop opstak (namelijk bij de debuutplaat van Goldfrapp), is deze cd toch één brok leuke Moulin Rouge nostalgie. 'Pretty Baby' is zo'n toonbeeld van pijnlijke tederheid. Het beeld van een schaars geklede dame die een bende geile kostuumdragers met haar zwierende boa rond de vingers windt, verschijnt spontaan. Buitenbeentje is het nogal oppervlakkige 'Heavenly' dat gevuld is met samples in plaats van strijkers en de soulgeladen stem van de frontvrouw effectloos laat strijden tegen een vlak doordrammend drum- en basritme. Ondanks enkele verzwarende trombone- en saxpartijen stelt dit nummer iets té expliciet de broosheid van de zangeres bloot. Gelukkig wordt in het verdere verloop van 'They Died of Beauty' veel meer feedback en echo gebruikt om de soms moeilijk toereikende stemcapaciteiten van Joanna Swan onder de mantel der mystiek te verhullen. 9 Nummers lang dompelt Ilya zo zijn toehoorders onder in een cocktail van kille, valse liefdesverklaringen en verheerlijkingen die twijfels oproepen met de warme, orkestrale omkadering waarmee ze gepresenteerd worden. Gebundeld onder een pracht van een titel die de uitstraling van deze plaat ten volle weergeeft, klinkt het alom: 'They Died for Beauty'.
Aanhoor dit schijfje om lekker in de kloeke boezem van moeder Ilya te nestelen en je te laten overspoelen door haar tedere genegenheid. Vergeet gerust voor één keer de zorgen van de grote buitenwereld. Maar vergeet niet om even op de website van de band te kijken en te genieten van het gracieuze filmpje van een sensueel dansende damesschets. Schitterend!
Meer over Ilya
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
