Ignatz is het muzikale alter ego van de Brusselse striptekenaar Bram Devens. Zijn intussen reeds derde album blijkt toepasselijk getiteld 'III' en komt net als de zijn twee voorgangers uit op (K-RAA-K)³, een label waar muzikaal experiment veeleer regel dan uitzondering is. Gewapend met alleen gitaar, stem en een dosis effecten blijkt het opnieuw een fascinerende geluidstrip doorheen de wondere wereld van het elementaire gitaarwerk. Retrofuturistische bluesfolk, zo u wil.
Opener 'The Water' geeft meteen aan wat voor vlees men in de kuip heeft: zwaar vervormde bluesriffs en bezwerende vocalen creëren een geheel eigen spectrum van geluiden waar noise en lo-fi de plak zwaaien. Geen hapklare luisterbrok, maar wie de tijd neemt om 'III' volledig tot zijn recht te laten komen, wordt daarvoor zeker beloond. Zo blijkt 'Two Nights & A Day' een zeven minuten durende epos waar spaarzame percussie in de clinch gaat met knisperende gitaarklanken. Diezelfde percussie voorziet 'Gazing at the Fire' van een slepende flow, terwijl het korte intermezzo 'Eager Eyed' meerdere geluidslagen heerlijk laat verstrengelen. Het etherische 'Gone' is gezegend met zalvende akkoordenprogressie en blijkt het muzikale equivalent van de verloren liefde. Dat 'The Trail' ietwat verloren loopt in een web van noise en drones, neemt men er voor lief bij. Met 'They Came and Went' en 'Dead By Noon' bevat de plaat immers nog twee hypnotiserende composities waarin het heerlijk verdwalen is.
Ignatz komt opnieuw op de proppen met een indringende lap noisy bluesfolk die het singer-songwritergegeven in een verruimend perspectief plaatst. In dat opzicht mag de mooie kartonnen hoes symbool staan voor het album zelf: sober langs de buitenkant, maar eens geopend ontvouwt zich de ware pracht. 'III' is een prachtige toevoeging aan een al even interessant oeuvre.
Meer over Ignatz
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
