'Mi Sueno' is het laatste en postuum uitgebrachte album van de Cubaanse Ibrahim Ferrer, onder meer bekend als vocalist bij de Buena Vista Social Club. Ferrer droomde er reeds lang van (mi sueno betekent mijn droom) een plaat op te nemen vol bolero's. Mensen die bij bolero onmiddellijk aan de impressionistische componist Ravel denken, komen echter bedrogen uit. De Cubaanse bolero's zijn ongelooflijk romantische, halftrage songs met veel nadruk op melodie en stem. Ferrer maakt hier gretig van gebruik en laat zijn tenor de vrije loop in de nummers. Zoekend, soms klagend, soms eerder vertellend dan zingend, maar steeds met enorm veel passies.
De plaat trapt af met 'Dos Almas', met een opvallend jazzy piano. Ondanks de gezegende leeftijd van Ferrer is het spelplezier nog duidelijk te horen (zodanig zelfs dat men vreugdekreetjes meent te ontwaren op het einde) en klinkt dit nummer verrassend hedendaags. De piano krijgt ook in het volgende, iets tragere 'Si te Contara', een duidelijke hoofdrol met veel ruimte voor improvisatie, iets wat typerend is voor deze plaat (luister bijvoorbeeld naar het prachtige 'Deuda').
Ondanks het strakke keurslijf van de bolero is het na een aantal songs reeds duidelijk dat dit een vlag is die een brede lading dekt. De plaat klinkt juist zeer gevarieerd, met verschillende ritme- en tempowisselingen. Ook de instrumenten treden elk om beurt op de voorgrond, wat in bijvoorbeeld 'Cade Noche un Amor' tot een prachtige dialoog leidt tussen piano en gitaar. Echte uitschieters op de plaat zijn er niet te noemen, noch in positieve noch in negatieve zin. De tracks sluiten perfect op elkaar aan en kabbelen rustig voort. De nummers zijn stuk voor stuk pretentieloos, maar o zo mooi. Als we er dan toch twee moeten noemen, zijn het het opzwepende 'Copla Guajira' met een wonderbaarlijk amusante klarinetriff en knap gitaarspel, en de prachtige en zeer langzame versie van 'Quizas Quizas' (beter bekend in het Engels als 'Perhaps, Perhaps, Perhaps') waarin Ferrer het gezelschap krijgt van zangeres Omara Portuondo.
De plaat sluit af met 'Alma Libre', wat in het licht van zijn dood een heel speciale betekenis krijgt. Met Ibrahim Ferrer heeft een grootse muzikant ons verlaten. 'Mi Sueno' kan gezien worden als zijn testament. Een plaat recht uit zijn hart.
Meer over Ibrahim Ferrer
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
