Ondanks dat het album al in mei 2011 uitkwam, was het raadzaam ‘Oasem’ van I Am Oak even op de plank te laten liggen tot de weersomstandigheden wat guurder werden. Thijs Kuijken – de man achter de groepsnaam – schrijft namelijk geen muziek die écht aanslaat op zonovergoten dagen. Eerder zijn het kille, regenachtige stonden waarop dit album pakkend wordt.
‘Oasem’ – wat in het Brabants ‘adem’ betekent en uitgesproken wordt als het Engelse ‘awesome’ – is het tweede album van de in Utrecht gedomicilieerde I Am Oak. Kuijken grossiert hierop in melancholische indiefolk, waarbij het eens wat luistergrager is (‘Ancient’), om elders eerder ongrijpbaar te worden (‘Distances II’) of zelfs monotoon ongeïnspireerd (‘Distances’).
Aanvankelijk, ten tijde van het debuut ‘On Claws’, waren de akoestische instrumenten nog volop aanwezig. Tegenwoordig zijn deze – een gitaar en een verwaaide trom niet meegeteld – ingeruild voor een meer elektronische aanpak, waarbij keyboards, orgels en balaton de kroon spannen. Zo kan een nummer als ‘Giant’ omschreven worden als folktronica pur sang, terwijl het traag schuivende ‘I’ door orgel gedragen wordt en waar nodig wat uitgebalanceerd werd door een strijkersarrangement. Jammer genoeg klinken deze laatste soms nogal scherp in een voor het overige erg breekbaar nummer.
De nieuwe aanpak van I Am Oak zorgt er voor dat ‘Oasem’ erg eigentijds aandoet, zonder evenwel de voeling met de muziektraditie te verliezen. Dat laatste heeft niet alleen te maken met de manier hoe de composities opgebouwd werden, maar evenzeer met de voorman zijn stem. Deze klinkt bij momenten wat theatraal. Ergens zou een link kunnen gelegd worden met Antony (die van The Johnsons), hoewel Kuijken natuurlijk véél minder onderlegd is, maar misschien nog meer met David Thomas Broughton, de Britse muziekknutselaar.
Eens het punt bij de paal gekomen heeft ‘Oasem’ zeker zijn kleine kantjes. Toch is het vooral een sfeeralbum wat maar al te goed tot zijn recht komt op druilerige dagen. Bovendien lijkt dit hét bewijs dat Nederland met onder meer Sleepingdog en The Black Atlantic bezig is een aardige reputatie op te bouwen wat folkgetinte muziek betreft.
