Als 15-jarige werd Ross Birchard (als draaitafelkunstenaar DJ Itchy) de jongste UK-finalist in de wereldberoemde DMC scratchkampioenschappen. Na enkele schuchtere stappen in het productiewereldje, versierde hij in 2007 als Hudson Mohawke een deal bij Warp Records. Twee opmerkelijke releases later ('Ooops!' en 'Polyfolk') staat hij op het punt zich met zijn eerste langspeler 'Butter' in het middelpunt van de wonky- of aquacrunk-scene te installeren. Net als artiesten als Flying Lotus, Starkey en Rustie vindt Hudson Mohawke vooral inspiratie in dubstep, Amerikaanse hip hop en r&b en experimentele elektronica. De term wonky verwijst daarbij vooral naar de 'instabiele' en overstuurde synths die overvloedig in deze stijl gebruikt worden om de stuiterende beats en pompende bassen van melodieën te voorzien.
Van bij de intro 'Shower Melody' zetten deze freaky (aan de synthesizerfunk van de jaren tachtig refererende) klanken dan ook de vrolijke toon. De bizarre dialoog aan het begin van 'Joy Fantastic' bewijst dat deze referenties vooral niet te serieus genomen moeten worden. Ook korte tracks als '3.30' en 'Twistclip Loop' lijken eerder bedoeld om als speelse ideetjes op de lachspieren in te werken, dan wel te overtuigen van Mohawke's songschrijvertalenten. Hoewel, kort, hyperkinetisch en krachtig – niet toevallig de eigenschappen van een goede scratchperformance - zijn de belangrijkste kenmerken van zowat alle creaties op 'Butter'. Slechts één song, 'Star Crackout' (waarin Birchard zijn eigen versie neerzet van wat men een ambient zou kunnen noemen), is langer dan vier minuten.
Door de echt experimentele dingen extra kort te houden, accentueert Birchard meer poppy tracks als 'Joy Fantastic' en 'Just Decided' (beiden met nu-soulzanger Olivier Daysoul) en etaleert hij zijn voorliefde voor r&b-producties uit het begin van de jaren '90. De hoekige beats klinken iets minder verknipt, zodat de op Princes theatrale feestmelodieën geënte en als Andre 3000 klinkende vocalen meer ruimte krijgen. Ook 'Tell Me What You Want From Me' (met zanger DâM-Funk) is een schitterende knipoog naar deze gelikte swing-r&b met prehistorische synthesizerbeats en theatraal geile lyrics. Met 'All Hot' lijkt Hudson Mohawke in het gezelschap van zangeres Nadsroic zijn (aan Aphex Twin schatplichtig) antwoord te formuleren Snoop's wereldhit 'Drop It Like It's Hot'. Ook in naar dubstep lonkende (club)tracks als 'Fruit Touch', 'Fuse' en 'Zoo00OOm' speelt Birchard met vocalen, zij het hier om, in opgeknipte en zwaar vervormde toestand, kinderlijk eenvoudige melodietjes mee te knutselen.
Met zijn achttien tracks tellende debuutplaat bevestigt Hudson Mohawke zich in de eerste plaats als begenadigd beatbutcher en knoppendraaier. Tegelijk lijkt hij ook te solliciteren als serieuze producer van r&b-songs met hitparadepotentieel. Voor fervente liefhebbers van dansvloerbeats zal het dus misschien even slikken zijn als Mohawkes vrolijke vocale producties voorbijkomen, terwijl 's mans experimentele beatcollages de popgeoriënteerde luisteraar hoogstwaarschijnlijk zullen bevreemden. Geen eenduidig cd-tje dus, maar daarom niet minder de moeite om te beluisteren. Een heuse aanrader zelfs voor wie een glimp wil opvangen van wat de opvolger van het Neptunes- of Timbalandgeluid in de hitlijsten zou kunnen worden.
Meer over Hudson Mohawke
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
