Iedereen bij Hooverphonic kan ervan verdacht worden om een personage te kunnen en willen bedenken om er een nummer of desnoods een heel album aan te wijden. De muzikanten lijken romantisch genoeg om een tragisch, maar hip figuur te kiezen. Dat wordt bevestigd door 'Hooverphonic presents Jackie Cane'. Jackie Cane is een mengelmoes van menselijke kenmerken met een poging om aan Sophocles te tippen qua tragedie.
Natuurlijk worden reële personen gezocht die voldoen aan Jackie Cane. De naam doet denken aan Jackie Kennedy en er zijn verschillende gelijkenissen terug te vinden, zoals de faam en de gevolgen ervan. Geike Arnaert ziet er op de hoes uit alsof ze op MTV meegedaan heeft aan 'Becoming Marilyn Monroe'. Toch blijft het de bedoeling dat ieder een persoonlijke ervaring opdoet met dit album. Het leent er zich uitstekend toe, omdat het doet denken aan een soundtrack bij een biografische film, die de 'rise and fall' van Jackie Cane op het doek brengt. Het nummer dat dat ongelooflijk bevestigt, is 'Jackie's Delirium'.
De muziek klinkt overduidelijk als Hooverphonic en ook deze keer klinkt het rijper dan de vorige keer. 'Jackie Cane' van 'The Magnificent Tree' heeft dezelfde stijl als dit album, wat zeer herkenbaar is in 'Sometimes' en de zeer aanstekelijke en vlotte single 'The World Is Mine'. In die single zingt Arnaert met haar prachtige engelenstem: "and I'm feeling so devine" en zo klinkt de muziek ook, nl. alsof het zich in hogere sferen afspeelt. 'Nirvana blues' heeft dat hogere al in de titel en is een geslaagde combinatie van emotie en afstandelijkheid, met de bijhorende verwarring. In 'Human Interest' wil Jackie Cane af van de faam, die haar 'Day After Day' bedreigt. 'The Kiss' is een aangrijpende en wondermooie song, die door zijn eenvoud van piano, orkest en stem zeer overtuigend is. Dit album is niet perfect, 'Shampoo' is een overbodig nummer, want het brengt niets nieuw bij en 'Others Delight' komt te traag op gang en bereikt nooit een hoogtepunt.
Het gevoel dat Hooverphonic vaak hetzelfde klinkt, is nooit veraf, maar aandachtig luisteren geeft het album een enorme rijkdom, waar je toch een tijdje in kan zwemmen. En omdat Jackie Cane een geliefd cultfiguur voorstelt, is het duidelijk: Jackie Cane is everybody's sugar.
Meer over Hooverphonic
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
