Probeer met een bandnaam als Homer maar eens om niet geassocieerd te worden met een maffe Simpson. Het zal de band uit het Hageland worst wezen. Op het vijfde album is het immers duidelijk gedaan met de vrolijke glimlach en tienerpunkrock van weleer. ‘The Politics of Make Believe’ is een knaller waarin punk, hardcore en emo versmelten tot een fel stukje maatschappijkritiek.
Een aap in maatpak op de cover: de boodschap van ‘The Politics of Make Believe’ is duidelijk. Een heuse “protest manual” in dit album met sjablonen om eigen aanklachtshirts te ontwerpen bewijst dat dit groepje rond de broertjes Quinten boos is op zowat alle dagelijkse politieke onzin. Johan ‘Funtime’ Quinten aarzelt dan ook niet om zijn warme stem veelal om te schakelen in woeste grunts en felle tirades, zoals ondermeer uit het door metalriffs gedreven anthem ‘Disciples of Rock’n’Roll’ blijkt.
Als dan ook nog eens de gitaarwall of sound een extra turbo meekrijgt zoals in ‘White does Rhyme with Empty’, ontstaan echt mooie dingen. Want Homer weet maar al te goed dat punksongs inmiddels uit meer dan drie minuten rechtdoor draven bestaan. Het viertal goochelt binnen een enkele track met verschuivende toonaarden, ritmewijzigingen en onverwachte hoekstructuren zonder aan het basisverhaal te verzaken. Een doorsnee punkrockbasis wordt in ‘This Statue Won’t Fall Down’ in mootjes gehakt met een dubbel zo traag tussenstuk met loodzware, headbang-gitaarriffs. Samenzang ontspoort in gebrul en snelle huppelritmen worden pure mokerslagen in het aangezicht.
Tien songs lang hamert Homer erop los. Bij momenten gaat het er zelfs uitermate chaotisch aan toe, zoals in een immer versnellend en vertragend ‘Vamos!!!’, dat aanvankelijk al even rommelig lijkt als het gelijknamige, kort gebekte Pixies nummer, maar met mathematische formules en hoekberekeningen toch keurig in elkaar gepuzzeld is.
Homer komt er duidelijk voor uit dat ze met ‘The Politics of Make Believe’ bozer zijn dan ooit. Maar die extra kracht werpt duidelijk vruchten af. De voortdurende afwisseling tussen punkrock, noiserock en hardcore rijmt mooi met de verwoestende energie die dit kwartet hier laat horen. Dit album is er dan ook eentje dat meteen naar de keel grijpt, maar ook de nodige ruimte laat om te blijven groeien en overtuigen.
