Hipnosis is een nobele onbekende in de jazzwereld. Het Duitse kwintet brengt na hun debuut 'Jazz' het eclectische 'Carrousel' uit. Het jonge vijftal duikt in de rijke jazztraditie en plukt daar de groovy vruchten van het Blue Note-tijdperk van de jaren zestig. Hun moderne composities zijn weldoordacht, mooi gearrangeerd en speels.
Titeltrack 'Carrousel' introduceert meteen gastvocaliste Merit Ostermann. Horse on a bike / Chinese towers fly like butterflies / ... / Life's a carrousel, turning and returning / Till you're dizzy and you know where's no-whereHaar zachte, dunne sopraanstem fladdert luchtig rond in een voorzichtig gearrangeerde compositie. De begeleiding creëert de auditieve illusie van een carrousel met gesyncopeerde ritmes. De trombone vult met een warme, ronde klank Ostermanns fragiele stem aan: nu eens lange grondnoten spelend, dan weer de zangmelodie volgend. Tijdens de soloronde ondersteund door een cliché swingritme valt vooral het virtuoze spel van Schmolling op.
'Dewendiana' begint met een pulserende hoempabaslijn. Pianist Schmolling valt in met voorzichtig springnde begeleidingsakkoorden om dan een wel opgebouwde stortbui van Oscar Petersonachtige loopjes voor de dag te halen. Een enorm ritmisch, kleurrijk thema, weggelopen uit de gloriejaren van de bigband, wordt ingetogen gespeeld. Dan blazen trombonist Gschlössl en saxofonist Slavin de longen uit hun lijf met een krachtige riff over een sterke swingfeel in de begeleiding. De dynamiek en de accenten die de blazers in hun spel leggen doen de muziek open bloeien en tot leven komen. Waar de trombonesolo blaakt van opwinding en spelplezier, heeft altsaxofonist het aanvankelijk moeilijk om de prominent aanwezige Schmolling te overschreeuwen. Dit lukt hem pas op het einde met enkele snelle, overstuurde frasen die alle hoeken van de muzikale ruimte zien. Een speelse verwijzing naar de hoofdmelodie is de cue voor de groep om te eindigen met een laatste thema.
'The Opposite of Hamburg' begint met een vallende melodie in de blazers. Schmolling trekt op rhodes de boel op gang, gesteund door een dreunende, drukke begeleiding die elke tel zwaar benadrukt. Na een kort, opzwepend thema vertrekt Slavin als de nieuwe sneltrein Leuven – Zaventem in een eindeloze bopsolo vol krachtige pauzes, kreunende uithalen en razendsnelle zinnetjes. Het effect is des te groter daar enkel drummer Kolb op een imposante manier begeleidt. De trombone gaat al even indrukwekkend van start terwijl hij door de repetititeve, hypnotiserende rif uit de intro (nu op rhodes) wordt opgezweept.
'Soul Search' is een adempauze. Bassist Kluge breit een diepe mineurbegeleiding aaneen met diepe, gestreken noten. Kolb laat zijn drum dreigend onweren, een ideale setting voor de breekbare, wenende saxmelodie. Voorzichtig schuift de trombone even in om wat harmonische accenten aan de melodie toe te voegen. In deze compositie is het de tijd Kluge om zijn solotalent te exposeren op bas. Helemaal alleen trotseert hij de stilte met een verhaal dat niet kiest voor virtuositeit, maar voor evenwichtige zeggingskracht die jammergenoeg niet altijd even ovetuigend is.
Hipnosis weet de populaire stijlen van toen, weer modern en hip te maken. Gevarieerd, kwalitatief spel, een hoog tempo, een wanordelijke mix van jazztradities en een hoop lol maakt van 'Carrousel' een prachtige plaat.
Meer over Hipnosis
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
