High Places, het New Yorkse elektronicaduo Mary Pearson en Robert Barber, maakt uitzonderlijke, verslavend mooie muziek die zal aanslaan bij fans van Four Tet, Panda Bear en múm. Het tweetal debuteerde in 2006 met een ep en enkele singles die nu verzameld staan op de aanrader 'High Places: 03/07 – 09/07'. Hun titelloze debuut-cd ligt in het verlengde van dat eerdere werk, maar overstijgt de voorganger op elk vlak.
De High Places-formule is bedrieglijk eenvoudig: Pearsons dromerige, bijna kinderlijke zangpartijen contrasteren met Barbers ingenieus geconstrueerde, uitvoerig gedetailleerde klanktapijten, gewaagd aan het complexe elektronicawerk van Fennesz. Desondanks behoudt het geheel een natuurlijke lichtheid en helderheid die bijzonder aantrekkelijk is. Een van Barbers standaardtechnieken is constante variabele dynamische panning, dit wil zeggen een continu heen-en-weer bewegen van geluidselementen tussen het linker- en het rechterstereokanaal. Mede hierdoor ontstaat een kleurrijke jungle van klanken en beats waarin de zoetgevooisde Pearson haar één-octaafmelodieën aan de man brengt. Haar rol in High Places is moeilijk te overschatten: ze geeft de vaak raadselachtige muziek een menselijk gezicht en weet vocale orde te scheppen in de muzikale chaos.
'High Places' opent indrukwekkend met 'The Storm', waarvan de enigmatische tekst aandoet als een vrolijk maar volstrekt onlogisch kinderverhaal. De onwaarschijnlijke single 'Vision's the First...' is een volgend hoogtepunt. Pearson brengt een roerende ode aan het huiselijke leven terwijl Barbers muziek herinnert aan het werk van Lamb, maar dan minder saai en theatraal. Het bijna dansbare 'Gold Coin' flakkert als de vlammen van een haardvuur, het instrumentale 'Papaya Year' doet denken aan Yo La Tengo op zijn zweverigst en 'Namer' doet in niets onder voor 'The Storm' – alleen lijkt dit nummer nog dieper verzonken in zijn eigen gedachten. Hoe vaker men 'High Places' beluistert, hoe meer er zich prachtige songs ontsluiten waar eerst enkel een charmante wirwar van geluidjes te horen was. Barber is een meester in het sfeerscheppen zonder daarbij het lied zelf uit het oog te verliezen, getuige wolken van songs als 'Golden' en 'A Field Guide'. Ten slotte geeft het verpletterende 'From Stardust to Science' de genadeslag: dit beknopte relaas van de menselijke evolutie is even bevreemdend als ontroerend: "From small speck of stardust to wondrously sentient / Revolving and spinning in space / Waking and sleeping and yielding to gravity / It starts to show on your face" .
Dankzij de verzamelaar 'High Places: 03/07 – 09/07' verkreeg dit New Yorkse duo de onverdeelde aandacht van pers en publiek. Met zijn officiële debuut maakt High Places nu zijn potentieel waar en gaat vervolgens nog een stap verder. Dit onberispelijke, originele en geniale album is niet gewoon een verzameling songs, maar een fascinerende geluidswereld vol avontuur en fantasie.
Meer over High Places
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
