64 jaar is contrabassist Henri Texier ondertussen, maar van een pensioen moet deze gigant van de Europese jazz voorlopig nog niet weten. Al heel zijn carrière lang laat hij moderne, melodieuze jazz hand in hand gaan met vrije improvisatie. Het bewijs daarvan werd drie jaar geleden nog geleverd met het sublieme 'Alerte à l'eau', waarop de Fransman nog niets aan muzikale en compositorische kwaliteiten bleek te hebben ingeboet. Met 'Love Songs Reflexions', een plaat met voornamelijk standards, zorgt hij op het eerste zicht voor een verrassende opvolger. Maar Texier zou Texier niet zijn moest hij niet op geheel eigen wijze zijn stempel op het gekozen repertoire hebben gedrukt.
In het Parijs van de jaren zestig vormde Texier samen met drummer Daniel Humair de perfecte ritmetandem voor talloze jazz-grootheden die in de stad concerteerden. Later ging hij ook op tournee met topmusici als Dexter Gordon, Art Farmer en Chet Baker. Deze periode diende als inspiratiebron voor de opname van 'Love Songs Reflexions'. Composities als 'In a Sentimental Mood' en 'God Bless the Child' stonden toen dagelijks op de setlist. Texier grijpt nu terug naar deze stukken die volgens hem kleur en vorm hebben gegeven aan de jazz. Hij beperkt zich enkel tot de kern ervan met de bedoeling de zuivere emoties die er in besloten liggen te benaderen. Met titels als 'Beautiful Love', 'I Love You' en 'Easy to Love' is al snel duidelijk dat het centrale thema de liefde is.
Texier schreef geen nieuwe arrangementen en heeft de stukken ook niet opnieuw bewerkt. Overtuigd van hun eigen muzikale zeggingskracht, laat hij ze in hun oorspronkelijke gedaante onaangeroerd. Toch wordt het tempo in 'I Love You' van Cole Porter wel erg hoog opgedreven zodat het stuk niet veel langer dan twee minuten in beslag neemt. Maar dat is een uitzondering want de groep neemt vervolgens ruimschoots de tijd voor 'In a Sentimental Mood' waarin een sublieme Sébastien Texier zijn altsax laat laveren tussen de contrabas van zijn vader en het ijle kleurenpalet van gitarist Manu Codjia. Die laatste durft wel eens uit te pakken met gymnastische en halsbrekende solo's, maar dat blijft op deze plaat beperkt tot een klein beetje pochen in 'I Love You'. Op 'God Bless the Child' weet hij dan weer een uitzonderlijke fijngevoeligheid voor de dag te leggen, wat evenzeer de verdienste is van Texier die met een uitmuntende begeleiding de weg baant.
Er wordt voor afwisseling gezorgd met eigen composities, die vaak een zelfde stemming in zich dragen, maar die ook wel eens evolueren in messcherpe improvisaties. 'Mistreated' heeft bij aanvang een traag en droevig karakter, maar nadat Sébastien Texier zich met zijn klarinet verstaanbaar heeft gemaakt, valt alles in elkaar. Drummer Christophe Marguet bouwt vervolgens de spanning op met nerveuze ratels en roffels tot de rest van de band samen invalt. Wat volgt is een korte bulldozer-improvisatie die geen spaander van het stuk heel laat. Het is een onmiskenbaar bewijs dat liefde ook hard kan zijn. Het prachtige 'Emouvantes Blues' roept met zijn prachtig heldere kleuren meteen herinneringen op aan het vorige album 'Alerte à l'eau'. Hier blijkt nogmaals dat Texier een genie is in het vinden van simpele, pakkende melodieën die bovendien ook swingen als geen ander.
'Love Songs Reflexions' is niet de meest vooruitstrevende plaat uit de lange carrière van Henri Texier, maar dat was bij aanvang van dit project dan ook niet de bedoeling. Als één van de creatiefste jazzmusici van zijn generatie verloochent hij zijn roots niet en brengt hij een eerbetoon aan al zijn leermeesters die hij na vele jaren nog steeds in het hart draagt.
Meer over Henri Texier red Route Quartet
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
