De Duitse metacoreband Heaven Shall Burn is een overlever, in meer dan één zin van het woord. Genre- en stijlgenoten Maroon legden er het bijltje bij neer, Caliban is al jaren geen loeiharde act meer en anderen kwamen en gingen even geruisloos als de wind. Maar deze groep heeft stelselmatig steengoede platen afgeleverd waarin nauwelijks getornd werd aan de basisprincipes, wat eens te meer bewijst dat vasthouden aan een goede formule ook zijn vruchten kan afwerpen. Net als voorganger 'Invictus' is 'VETO' een vlammende plaat geworden die smaakt naar meer, al is deze toch wel bij het betere van de discografie.
Subtiliteit is nooit een woord geweest dat in het woordenboek van Heaven Shall Burn voorkwam en dat is deze keer niet anders. Dat betekent dus opnieuw dat 'VETO' knalt van begin tot eind en nauwelijks rustpauzes inlast. Gelukkig voor de band weten zij zeer goed hoe ze dat moeten opvangen door hun songs tjokvol afwisseling te stoppen. In tegenstelling tot veel collegae verliest deze groep geen tijd in nutteloze breakdowns of oeverloos gepiel maar blijft de song centraal staan. Dat heeft als resultaat dat elk nummer van deze elf bijzonder hookgericht is en daardoor makkelijk blijft hangen, ondanks het drukke karakter. De gitaren raggen een flink eind af, de drumpartijen zijn opgefokt en de zang is bijzonder rauw en agressief. Hier en daar gebruikt Heaven Shall Burn wat spaarzame elektronica die een leuk extraatje vormen maar nooit de bovenhand voeren en effectief louter als extra opsmuk worden gebezigd.
Qua uitschieters is het geblinddoekt darts gooien, want wel elke song heeft een memorabel moment. Zo heeft single 'Hunters Will Be Hunted' een begeesterende melodie en een wat rustiger timbre, beukt 'Godiva' los de onderbroek van het lijf (vooral de ritmepartijen geven stevig van jetje), is 'Die Stürme Rufen Dich' een meezinger om live op loos te gaan en is afsluiter 'Beyond Redemption' de semi-melodieuze afsluiter om even op adem te komen. 'Valhalla' is een cover van Blind Guardian en is zodanig bewerkt dat het een echte Heaven Shall Burntrack is geworden, maar het origineel toch qua hoofdmelodie herkenbaar blijft. Een van de betere coverversies die er zijn met andere woorden, en misschien verrassend. Puristen zullen er over kunnen zeuren, maar het blijft een beregoede versie met een kleine rol voor Hansi Kürsch, zanger van het origineel.
'VETO' is een fantastische schijf van een band die nooit compromissen sluit en vooral steengoede metalcore blijft produceren. De balans tussen melodie en agressie is quasi perfect en de nummers zijn bijzonder memorabel. Als dit geen jaarlijstmateriaal vormt, dan is er iets mis met de wereld.