Hoewel Guy Van Nueten als tiener wel van klassieke muziek hield, koos hij voor de ongedwongenheid van een leven als rockmuzikant. Na een succesvolle hit met zijn popgroep The Sands en vele optredens als toetsenist en arrangeur bij bands als dEUS, Admiral Freebee en Daan, voelde hij rond zijn dertigste de nood om zich te verdiepen in de muziek 'an sich'. Aanleiding voor deze beslissing was het horen van Bachs 'h-moll Messe', een luisterervaring die hem tot tranen toe bewoog. Eenmaal ingeschreven aan het conservatorium werd Van Nueten onder de vleugels genomen van Jacques De Tiège, waarna algauw talrijke compositieopdrachten van dans- en theatergezelschappen volgden. Zijn nieuwe carrière als pianist en componist was gelanceerd. En hier is nu zijn eerste solo-cd, het eerste deel van wat een heuse Bach-trilogie moet worden.
Guy Van Nueten heeft altijd een bijzondere fascinatie gehad voor muziek uit de barokperiode. In samenwerking met het dansgezelschap les ballets C de la B bracht hij al eerder de cd 'Bâche' uit, waarop hij barokmuziek combineert met invloeden uit de folk, rock en elektronische muziek. De inspiratie voor 'Merg' vond Van Nueten in de muziek van Johann Sebastian Bach, één van zijn grote voorbeelden. Zijn eigen composities, die door de grootmeester beïnvloed zijn, wisselen af met enkele klavierwerken van Bach. Sterker nog, Bachs zesde 'Inventio' maakt als afzonderlijke beweging deel uit van 'Isomorfie nr.1', Van Nuetens eigen compositie.
De centrale – en meest indrukwekkende – compositie op de cd is 'Merg', opgevat als een soort thema met variaties, waarbij het spilthema 'Merg' afwisselt met variaties, een neventhema en een improvisatie. In tegenstelling tot 'Isomorfie nr.1' is in dit nummer echter nog weinig te merken van Bachs invloed. Met zijn repetitieve karakter en een minimum aan basismateriaal heeft 'Merg' zelfs meer iets weg van een minimalistische compositie. Ook de overige composities op de cd – 'De Droom' en 'Eva' – leunen meer aan bij de popmuziek. Dankzij de eenvoud van de muziek en de gevoelige speelwijze van Van Nueten klinken deze nummers heel ingetogen. De algemene sfeer van de cd is trouwens die van melancholie vermengd met een zekere lichtheid.
In een interview met Focus Knack beweerde Guy Van Nueten dat hij al heel tevreden zou zijn als hij een paar pop- en rockliefhebbers warm zou kunnen maken voor de muziek van Bach. 'Merg' is inderdaad een toegankelijke plaat geworden, met barokmuziek in een modern jasje. Maar een diepe indruk laat het niet na.
Meer over Guy Van Nueten
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
