Hoewel de naam van Guillaume Du Fay misschien meest verbonden wordt met zijn 'Missa Se la face ay pale' - dat beschouwd wordt als een van de grootste religieuze werken uit de middeleeuwen - heeft hij ook een groot aantal wereldlijke liederen geschreven waaruit het ensemble Diabolus in Musica een aantal gekozen heeft voor deze cd. Achttien composities voor stemmen en ensemble of clavecytherium alleen van Guillaume Du Fay en eentje van Conrad Paumann geven ons een inkijk in de wereldlijke muziek van de vijftiende eeuw. Het repertoire dat op deze cd gepresenteerd wordt bestaat uit strofische liederen - rondeau's, ballades en bergerettes - met instrumentale ritornellen tussen de strofes. Sommige liederen gaan zoals hun titels laten vermoeden over liefde, maar veel van de teksten gaan ook over het welkom heten van het nieuwe jaar of van de lente.
Guillaume Du Fay was een meester in het contrapuntisch schrijven, iets wat meteen opvalt in zijn liederen. Hij gebruikt in zijn composities veel verschillende technieken zoals canons, imitaties, stemkruisingen en lange melismen om tot een expressief, coherent geheel te komen en hoewel zijn schrijfstijl zes eeuwen later een beetje ouderwets en triviaal kan overkomen, heeft de eenvoud en doorzichtigheid van zijn liederen iets heel direct en charmant. Het liefdeslied 'Franc cuer gentil' is een mooie voorbeeld van de meesterlijke schrijfstijl van Du Fay. Het korte en eenvoudige thema wordt drie keer in drie verschillende stemmen voorgesteld, en de melodische lijnen passen zeer mooi bij de tekst. De minimale begeleiding van de liederen wordt mooi verzorgd door de musici van Diabolus in Musica, maar helaas laten de zangers hier en daar een steekje vallen waardoor sommige melismen en hoge passages af en toe eerder vals dan getemperd overkomen. Hoewel het gebruik van vibrato en versieringen bij uitvoeringen van oude muziek een zéér gevoelig onderwerp is onder musici en misschien in laatste instantie louter een kwestie van smaak, komt de zeer cleane en vlakke sound uiteindelijk wat repetitief over en geeft de luisteraar de indruk dat men op deze cd eerder naar een historische reconstructie heeft gestreefd dan naar het expressief brengen van de stukken. De vier stukken voor clavecytherium alleen zijn een leuke afwisseling tussen de vocale stukken door, en ook al biedt het instrument op zich niet bijster veel mogelijkheden tot variatie, toch maakt Julien Ferrando er vier heldere en frisse momenten van. Vooral in 'Se la face ay pale', die bijzonder mooi gebracht wordt komt de complexe schrijfstijl van Guillaume Du Fay helemaal tot zijn recht.
'Mille Bonjours!' is al bij al een mooie cd, maar door het gebrek aan variatie en de soms wat vrijblijvende interpretatie slaagt Diabolus in Musica er helaas niet in om alles uit de muziek te halen. Een interessante cd met een mooie cleane sound, maar spijtig genoeg ook niet meer dan dat.
Meer over Guillaume Du Fay
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
