Het label Bureau B blijft maar spitten in de obscure, vergeten muzikale archieven van de naoorlogse krautrock. Ditmaal is het de beurt aan de multi-instrumentalist Günter Schickert, een man die in het expansieve Berlijn begin jaren ’70 een goede voedingsbodem zag voor zijn experimenten, maar die zich – in tegenstelling tot vele lotgenoten – volledig distantieerde van synthesizers. Het is duidelijk dat met gitaar en zelf in elkaar geknutselde loop- en delay-systemen ook bijzondere muzikale exploten kunnen gemaakt worden. De man zijn eerste volwaardig debuut, ‘Überfällig’, heeft in 1979 in elk geval het nodige stof in het doe-het-zelf krautwereldje doen opwaaien.
De titel voor deze plaat had niet beter kunnen gekozen worden. Met enige trots, heeft Schickert zijn eigen werk “aangrijpend” genoemd. De vier lange muzikale creaties, samen goed voor zo’n veertig bevreemdende, buitenaardse minuten, laten in elk geval de nodige indruk na. Opener ‘Puls’ begint met kabbelende beekjes en fluitende vogeltjes, maar speelt daar een hardnekkige metaalriff van een laaggestemde gitaar en een gehaaste, tikkende ritmiek tegen uit. De track transformeert en evolueert subtiel, terwijl zijn bijna op de zenuwen werkende cadans volhardt. Rafeldrums en mechanische effecten vallen in en de ondertoon wordt zowel holler als dominanter. Schreeuwende gitaren en kinderkreten treden het opklimmende verhaal bij, dat duizelingwekkende proporties begint aan te nemen.
‘In der Zeit’ moet qua experiment niet onderdoen, maar geraakt toch niet verder dan musgetsjirp, dichtslaande deuren en een thema op een sombere, akoestische gitaar waarover ene Brigitta Nabucet treurig in het Duits de vergankelijkheid der dingen bezingt. Het nummer eindigt in een stormachtige golfslag. Afsluiter ‘Wanderer’ doet min of meer hetzelfde, maar dan krachtiger, met tikkende percussie en een mooie opbouw die opnieuw eindigt in een psychedelische mallemolen. ‘Apricot Brandy II’ gaat ook boven de tien minuten en is een stuk rommeliger met windgeluiden, achterstevoren gezongen partijen, een ritme van snel op elkaar tikkende drumstokjes en wat wauwelende gitaaraanslagen. Sfeer primeert hier boven muzikale inhoud.
‘ Überfällig’ is een intrigerende, tijdloze plaat en een toonbeeld van geloopte, opbouwende muziek. Het is echter ook een complex, psychedelisch werk die enige inleving vraagt. Liefhebbers van experimentele creaties en krautrock kunnen duimen en vingers aflikken. Enige interesse in dit genre is echter wel meer dan welkom.
