Grown Below is een vrij nieuwe Belgische naam, maar niet met nieuwe mensen. Deze act kwam voort uit Timer, een postrockband die zeer interessante dingen deed binnen dat stramien. Grown Below is gelukkig ergens de logische voortzetting van Timer, en de broertjes Vanstaen hebben er opnieuw voor gewaakt om degelijke tracks in elkaar te boksen die ondanks hun lengte blijven boeien.
Waar voorheen de link met bands als Cult of Luna nog iet of wat vager was, is die er nu des te meer. Ook Grown Below heeft een voorliefde voor lang uitgesponnen en vaak zweverig etherische songs met afwisseling tussen hondsbrutale gromzang en zweverige cleane stemmen. Maar ondanks de duidelijke invloed van voornoemde act blijken deze jongens toch aandacht te hebben voor een eigen draai aan het geheel, net zoals Timer dat ook had. Dat uit zich vooral in de soort repetitieve mokerriffs die door het zwerk schieten. Grown Below kiest niet al te vaak het voorspelbare pad en dat houdt een luisteraar stevig op de toppen van de tenen.
'The Long Now' is overigens een verhaal dat draait om het einde van de tijd, wat enerzijds toepasselijk is in het jaar 2012, maar anderzijds volgend jaar allicht wat gedateerd kan overkomen. Maar hoe het ook zij, er zit een afgewerkt idee achter en dat maakt dat de nummers mooi aan elkaar gelinkt worden. Dat is geen sinecure, en het maakt enkel meer duidelijk dat met deze debuutplaat niet over één nacht ijs gegaan is.
Het is ook erg sterk om te merken dat met een basisbezetting en spaarzame keyboardpartijen de totale sound zo massief en uitgebreid kan klinken. Grown Below heeft een wall of sound gefabriceerd die gelukkig regelmatig onderbroken wordt door ingetogen passages met voorzichtige semi-akoestische gitaren of fluisterende zang, waardoor de forse golven aan distortion erna dubbel zo hard aankomen.
'The Long Now' is typisch één van die albums die het best te beluisteren valt in een stuk en met een hoofdtelefoon op, aangezien anders veel nuances en kleine maar oh zo rake details verloren gaan. Muziek voor luisteraars dus, wat in deze tijden een zeldzaam goed aan het worden is. Echter, wanneer een vaderlandse act met platen van dit kaliber blijft afkomen, verdient dat enkel hulde.
