Het tienkoppige collectief Groove Grocery heeft na jarenlange opbouw van een wervelende livereputatie eindelijk de grote stap naar een volwaardige debuutplaat gezet. Single 'Another Line' werd met zijn zomerse beat een jaartje geleden reeds door verschillende radiozenders in de ether gezwierd, maar op 'This One Goes to Eleven' bewijst deze groep dus nog wat warme vibraties te bezitten. Titels als 'Love', 'Fun' of 'Move On' laten de luisteraar alvast niet in de waan: Groove Grocery is klaar voor een bloedhete zomer.
Het is een beetje verwonderlijk: de stevige en opgeklopte grooves waarmee de groep live een brug slaat tussen ska, salsa en snelle latin vormen niet de rode draad doorheen dit plaatje. Drummer Ulrich Van Impe heeft duidelijk ook ambities om tragere nummers te schrijven en schuift met zijn bende meer en meer richting sfeermuziek en triphop. Hierdoor eis Kat Planckaert met haar soulvolle stem volledig de aandacht op en dat komt niet altijd even gunstig uit. In dromerige popsongs als 'Mr Perfect' komt ze erg goed uit de hoek, maar spijtig genoeg vallen op deze manier ook vaak haar ruw accent en de onzuiverheden in haar stem op. Verder kiest Groove Grocery soms voor nogal ongemakkelijk aanvoelende melodielijnen die mooi opgebouwde nummers reduceren tot een nogal vuil klinkend geheel. Zo komt het fletse 'Thriller Song' zelfs wat zeurderig over. Op deze momenten laat het gebrek aan inbreng van de strakke blazerssectie of het ontbreken van percussie zeker een leegte na. Aan de andere kant opent deze cd met nogal een nogal erg rechtlijnige beat in 'Superstar' ("I know what it takes / I know what it breakes / I am a superstar") en mist ook dit nummer de diepgang die op podium veel meer aanwezig is. De drang om een vlot hitje te bezitten was blijkbaar groot. Vreemd genoeg bloeit 'This One Goes to Eleven' tegen het einde aan wél helemaal open, met prachtig wervelende bijdragen als 'Fun' of tweede single 'Get Away' die de perfecte balans van blazers, ritmesectie, basgrooves en zang bezitten. Over heel de lijn had dit plaatje dus gerust wat meer uit de pan mogen swingen en zou een ietsje meer spontaniteit en instrumentale dynamiek Groove Grocery ook op vinyl een sterke bende kunnen maken.
Zang en elektronica hebben de overhand gekregen op dit schijfje en dat is een beetje spijtig. Op deze manier wordt een beetje afbreuk gedaan aan het strakke en overtuigende kader dat de uitgebouwde blazerssectie van deze groep live neerzet. Niet dat deze debuutplaat een tegenvaller is, maar er zou inhoudelijk misschien toch nog wel wat aan gesleuteld mogen worden.
Meer over Groove Grocery
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
