Toen Grimethorpe deze cd enkele maanden geleden uitbracht, was alles nog peis en vree. Deze brassband had zich tot de onbetwiste nummer een opgewerkt, dankzij zowel een uitstekende dirigent (Allan Withington) als een aantal rasmuzikanten. In december bleken Roger Webster (de principal cornet, de belangrijkste pupiter in een brassband) en zijn broer, de band manager, niet meer door dezelfde deur te kunnen. Roger mocht samen met enkele medemuzikanten vertrekken. De gevolgen bleven niet uit. Zo kon de band zich niet kwalificeren voor de prestigieuze National Championships eind oktober en dreigt er een forse terugval in de rankings.
Met 'Hymns' keert Grimethorpe terug naar de wieg van de brassband en de Salvation Army bands in het bijzonder. Niet alleen is het daar allemaal begonnen, hymnes blijken tot vandaag tevens de ideale muziek om geluidskwaliteit, balans, frasering en lyriek, kortom alles wat bijdraagt tot een ideale totaalsound, te verfijnen. Dat ook harmonies en fanfares bij wedstrijden vaak kiezen voor een dergelijk inspeelwerk, prachtig in zijn eenvoud, is daar een bewijs van.
Er is echter geen eenduidige lijn hoorbaar in de hymnes: nu eens introvert en gevoelig, dan weer trots en plechtstatig. Een voorbeeld van dat laatste is het erg mooie 'Old Hundredth', toegeschreven aan de Fransman Loys Bourgeois (16de eeuw) dat als geen ander het effect van een groot kerkorgel nastreeft. Opener 'For All The Saints', van de hand van Vaughan-Williams, is een processiehymne die vaak als opener dient voor een anglicaanse kerkdienst. 'As The Deer' straalt dan weer puur levensgeluk uit. 'Land Of All Hopefulness' en 'Dear Lord And Father' schitteren in ingetogen lyriek waarbinnen verschillende instrumenten(groepen) in dialoog lijken te gaan. In dezelfde stijl ligt 'Gresford', aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog geschreven ter nagedachtenis van de mijnramp aldaar in 1934 waarbij 266 kompels het leven lieten. Zelden weet men muziek zo ontroerend te laten klinken als hier, meteen het hoogtepunt van de plaat.
Op 'Amazing Grace' na is deze muziek bij ons volslagen onbekend en bijgevolg onbemind. De vredigheid die van de cd uitgaat is echter zo krachtig dat ze een volwaardig tegengewicht biedt voor onze gedurige drukte en uitnodigt om tot rust te komen. Alleen al daarom is deze muziek, wars van technische virtuositeit, de moeite waard. De klasse van de uitvoering versterkt dit alleen maar.
Meer over Grimethorpe Colliery Band
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
