Met 'Go to Hell' is de Zweedse band Grand Tone Music al aan haar derde album toe. Het resultaat is een volwassen popplaat met een rijk instrumentarium dat veel lijnen door elkaar laat glijden. Met de mooie stem van Nina Ramsby erbij, die verschillende stemmingen moeiteloos afwisselt, wordt het een verzameling nummers van hoog niveau.
Het mooie 'Become Whatever' is één van de hoogtepunten van de cd. De strofen zijn rustig met wat drum, gitaar, een piano en enkele zachte synthesizergeluiden die de zang begeleiden. Tijdens het aanstekelijke refrein komen er echter telkens meer geluiden bij. Dit leidt in het laatste refrein tot een orgie van orgel-, synthesizer- en andere geluiden die door elkaar vloeien. Enkele nummers beginnen gewoon direct, maar andere hebben een aanloopje nodig voordat ze kunnen beginnen vloeien. Aan die intro's is veel aandacht besteed.
'Your Irresolution' bijvoorbeeld start met enkele keren hetzelfde riffje vooraleer los te barsten in een bombastische geheel vol trompet, orgel en synthesizer. Eens die storm is uitgeraasd, volgt een mooie song die een vol geluid afwisselt met enkele erg ingetogen en breekbare stukken. De evolutie van sommige nummers is ook verrassend en boeiend. Een goed voorbeeld daarvan is 'Say it Ain't So'. De eerste helft van het nummer drijft op een kort, drammerig belgeluid. De rustigere stukken worden subtiel begeleid door drum en gitaar en basgitaar. Maar eens het iets luider en vlotter wordt duikt de bel al vlug terug op. Bijna ongemerkt komt die bel echter niet meer opdagen, om vervangen te worden door een koortje. Dat koortje slaagt erin het slot eindeloos te rekken om uiteindelijk gelukkig toch nog te eindigen.
Een mix van vloeiende en ingetogen, breekbare nummers. Veel melodieën en lijnen om te ontdekken en te ontrafelen en toch gemakkelijk om te beluisteren. Meer hoeft dat echt niet te zijn.
Meer over Grand Tone Music
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
