De Amsterdamse noiseband Gone Bald werd onlangs tot een duo herleid. Ondanks de vele bezettingswissels die de groep rond de Kroaat Razorblade Jr. doorheen de jaren moest ondergaan, brengen ze met 'Waiting it Out' toch maar mooi hun zevende cd uit. De leuke bandnaam, mooie hoes en de gesproken, filosofische intro over wijn deden het beste vermoeden.
Het eerste dat tijdens het luisteren opvalt, is dat het volstrekt onhoorbaar is dat er maar twee muzikanten aan het spelen zijn. De muziek klinkt snoeihard, metalig en vol. Daar hebben we het beste echter onmiddellijk mee gezegd. De meeste songs zijn echt ongelofelijk lang, bieden weinig variatie en lijken nergens heen te leiden. Het openingsnummer met de overigens geniale titel 'The Art of Sideburns' begint met een stevige riff op een roestig klinkende gitaar. Tot dusver is er geen probleem. Wanneer die intro echter minutenlang opbouwt zonder echt te evolueren of in een climax uit te barsten, vallen er toch vragen bij te stellen. De instrumenten klinken vaak ook rommelig en slecht gestemd. Op 'Fracture of Radius', dat wat trager begint, komt de zang er meer door. Het nummer voelt grungy aan (niet op een goede manier) en komt net als de meeste van zijn lotgenoten op deze plaat vrij ongeïnspireerd over. 'The End of Symphonies' dat hierop volgt, is jammer genoeg langer dan de meeste echte symfonieën. Het vierde nummer 'Christmas Song' is het eerste dat met een echt leuke intro begint, maar het duurt niet lang alvorens ook deze song bezwijkt onder zijn eigen gewicht. Wil dat zeggen dat er op de hele cd niets aangenaams te horen valt? Zeker niet. 'Importance of Symmetry' is bijvoorbeeld gebaseerd op een heel goed gevonden gitaarlickje, maar over het algemeen is dit geen spek voor de bek van de gemiddelde rockliefhebber.
Voor de fans van noise zou dit een schitterende plaat kunnen zijn, maar de meeste andere muziekliefhebbers zullen zich misschien wel terecht afvragen waarom iemand nummers maakt van negen minuten en meer, terwijl ze eigenlijk nergens heengaan. Voor sommigen zal de outro dan ook als een verlossing hebben geklonken.