Op het einde van de negentiende eeuw bracht de Zweedse schrijfster Selma Lagerlöf haar eerste roman uit. Dit neoromantische debuut kreeg de titel ‘Gösta Berlings Saga’ mee. Lagerlöf – die leefde en werkte in het uitgestrekte Värmland – bouwde een heuse carrière uit. Het boek dat de meeste bekendheid verzamelde werd ‘Nils Holgerssons Underbara Resa Genom Sverige’ (‘Nils Holgerssons Wonderbaarlijke Reis door Zweden’) uit 1906-1907. In 1909 werd ze voor haar volledige oeuvre bekroond met de Nobelprijs literatuur en vijf jaar later ging ze zelf ook deel uitmaken van de jury van deze gerenommeerde prijs. Doorheen de jaren – ook na haar overlijden in 1940 – bleef Lagerlöf furore maken, zo prijkt ze sinds 1991 op de Zweedse bankbiljetten van 20 Zweedse kronen. In 2004 – om het punt bij de paal te voegen – werd tevens een Zweedse instrumentale progressieve rockgroep naar haar debuutroman genoemd. De vier heren die de ruggengraat van de groep vormen, brachten onlangs hun derde album uit onder de noemer ‘Glue Works’.
Alexander Skepp zet zich in achter de soms erg aanwezige drums, Einar Baldursson neemt vervolgens de even doorslaggevende gitaren voor zijn rekening, terwijl Gabriel Hermansson de bas verzorgt en David Lundberg, ten slotte, verantwoordelijk is voor de Fender Rhodes-, synthesizer- en mellotronpartijen. De combinatie van deze instrumenten zorgt voor eigentijdse, zeer intense en energieke composities die eens tegen postrock aanleunen en elders wat avant-garde of hardrock in zich dragen – met hier en daar zelfs hoorbare kruimels uit stadionrock. Dit komt voorbeeldig naar voor tijdens ‘Island’, een nummer met een repetitief patroon en een klassieke natuur, maar met een diverse inkleuring: het begin en einde worden namelijk bezadigd opgevat, terwijl de kern van het nummer erg opzwepend, zeer gitaarrijk en voorzien is van gewelddadige drums.
Ook worden op ‘Glue Works’ – op de rug van wuivende gitaren – uitstapjes gemaakt in het soundtracklandschap (‘Icosahedron’ en ‘Geosignal’), met waar nodig wat gepaste studiotrucjes en de bijvoeging van wat elektronica (opnieuw kan verwezen worden naar ‘Islands’ of het minder toegankelijke ‘Gliese 58lg’).
Verder moet een lans worden gebroken voor een nummer als ‘Waves’, wat zich kan beroepen op een uiterst zorgvuldig uitgemeten compositie. Met elektronische bassen, synthesizertonen en materiële trom beukt het lied de deuren open om vervolgens uit te monden in een avontuurlijke trip door een van post-rock doordrongen muzieklandschap. Dit herhaalt het kwartet uiteindelijk in de ellenlange minimalistische afsluiter ‘Sorterargatan 1’, voor de gelegenheid met de creatieve bijvoeging van dwepende strijkers en waar nodig wat belletjes.
Het kwartet achter Gösta Berlings Saga presenteert zich op ‘Glue Works’ als begenadigde componisten én muzikanten. Op een avontuurlijke wijze weten ze namelijk zeven nummers te berde te brengen (met een wisselende lengte van 2 minuten 45 tot een kleine 13 minuten) die zowel elk afzonderlijk zorgvuldig opgebouwd en uitgebalanceerd zijn, maar even goed als geheel een erg organisch en onverdeeld album betekenen.
