God Is An Astronaut is een instrumentaal gezelschap afkomstig uit het Ierse heuvelland. De band debuteerde in 2002 op zijn eigen Revive label met 'The End of the Beginning', een plaat waar filmische postrock en vernuftige klanktapijten hoogtij vierden. 'All Is Violent, All Is Bright' (2005) en 'Far From Refuge' (2007) onderstreepten eens te meer de uitgekiende muzikaliteit van het gezelschap. Ook op plaat nummer vier is het weer van dattum.
De veelheid aan geluidslagen en de rijke instrumentatie doet misschien het tegendeel vermoeden, maar God Is An Astronaut opereert slechts als trio en weet zich uitstekend te behelpen. Het resulteert in 10 prachtig gearrangeerde, breed uitwaaierende composities waar subtiele piano, epische gitaren en jazzy ritmes naadloos met elkaar versmelten. Opener 'Shadows' worstelt nog met zijn statische ritmepartij, maar de slepende melodie van 'Post Mortem' evoceert een zinderende geluidstrip die bol staat van de emotie en intensiteit. Het meanderende 'First Day of Sun' fungeert als zalvend intermezzo, terwijl 'No Return' zijn hand niet omdraait voor een extatische uitbarsting meer of minder. Toch klinkt het geheel verrassend gecontroleerd, wat de feestvreugde al eens wil temperen. Een beetje meer avontuur had het flauwe 'Remaining Light' immers niet misstaan. Het neemt echter niet weg dat afsluiter 'Loss' zich traag maar gestaag naar een orgastische apotheose toewerkt.
In vergelijking met zijn voorgangers doet de titelloze vierde van God Is An Astronaut au fond niks nieuws. De groep speelt erg goed in op zijn compositorische sterkte, maar vergeet zijn grenzen te verleggen. Hoewel een paar nieuwe stijlelementen de plaat waarschijnlijk een stuk spannender hadden kunnen, ligt het niveau als vanouds bijzonder hoog. Niet getreurd dus: GIAA blijft een heldere ster aan het postrockfirmament.
Meer over God Is An Astronaut
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
