In februari 1993 kwam Gjunler Abdula met zijn familie aan in Nederland. De journalist, schrijver en oprichter van de Macedonische Roma Partij was gevlucht voor de oorlog die in de Balkan woedt. In zijn strijd voor erkenning van de Romazigeuners gebruikt hij naast politieke middelen ook zijn pen. Op 'Bizoagor' zingt hij zijn teksten, die door Marc Constandse en diens groep Parne Gadje van muziek werden voorzien.
Constandse heeft in zijn composities een Balkansfeer proberen op te roepen met rammelende percussie, bandoneon en koorzang. Over de vaak filmische muziekstukken spreekt en zingt Abdula zijn teksten over de liefde, wanhoop en zijn volk. De arrangementen lijken eerder bedoeld om een exotisch zigeunergevoel op te roepen dan om echt op zich staande nummers te zijn. Het vrij hoge spoken wordgehalte vergroot dat gevoel nog meer. Wanneer Gjunler Abdula wel zingt doet zijn zang de tracks helaas regelmatig in pathetiek zwelgen. Vaak haalt hij half schreeuwend uit en wordt het effect nog eens versterkt door een stereotiepe reverb. Ook de instrumenten worden vrij veel verzopen in galm, waardoor de sfeer nogal gekunsteld aandoet. Gjunler Abdula probeert een oprechte boodschap over de situatie van de Romazigeuners te brengen, maar komt door de klank van de plaat eerder kitscherig over. Af en toe valt er wel wat interessants te horen op 'Bizoagor', zoals de Tom Waits-achtige krakende elektrische gitaar in 'Te Vakergjum', dat jammer genoeg te lang gerokken wordt. Datzelfde gebeurt met het opzwepende einde van 'Alfa thaj Omega'. De eerste helft van het nummer is nogal zwaar op de hand en overgeproducet, waardoor de tweede helft verfrissend aandoet. Over een versnellende ritmegitaar zingt en fluit een koortje, en even wordt 'Bizoagor' aangenaam luchtig. Maar doordat het arrangement hier niet verder uitgewerkt wordt, gaat het lied wat lang duren en blijft het niet boeien.
'Bizoagor' loopt wat verloren in een op hol geslagen sfeerschepping. Zigeunerachtige soundscapes die regelmatig naar het clichématige neigen ondersteunen de eerder belegen manier waarop Abdula zijn tekst brengt. Hoewel de intentie van de man mooi is, slaagt hij er niet in deze te vertalen naar interessante muziek die oprecht aanvoelt.
Meer over Gjunler Abdula & Parne Gadje
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
