In de 20ste eeuw is de muziekgeschiedenis alle kanten tegelijk opgegaan. De ene groep componisten ging op zoek naar neostijlen, de andere ging aan het experimenteren met allerhande nieuwigheden. Ondanks de enorme differentiatie van stijlen is de Georgische componist Giya Kancheli altijd een vreemde vogel gebleven. Met Beethoven als grote voorbeeld schreef hij muziek met één groot doel: de mensen in de kern van hun emoties raken, los van vormelijke modellen. Het resultaat is vooral zijn zeven symfonieën. De man heeft echter ook enkele kamermuziekstukken geschreven, en als deze dan uitgevoerd worden door toppers als Gidon Kremer en Oleg Maisenberg kan het alleen maar fantastisch zijn.
Het eerste werk op de CD is Time ... and again, een werk voor viool en piano. De typische stijl van Kancheli springt meteen in het oor. Het tempo is zeer langzaam en de muziek is heel eenvoudig. Nergens grote virtuositeit, maar onvoorstelbaar veel expressie. De componist slaagt er in om met een minimum aan middelen een maximum aan resultaat te behalen. Ook zeker een pluim voor de sublieme vertolking door Gidon Kremer en Oleg Maisenberg die deze parel nog extra glans geven. Het tweede werk is V&V , een werk voor viool, taped voice en strijkorkest. Het werk opent met de stem die klinkt alsof ze uit een ander tijdperk komt. Een rauwe klaagzang ergens diep in de middeleeuwen zal niet veel anders geklonken hebben. De componist vertrekt hieruit om een schitterende vioolsolo te laten ontstaan. Kancheli houdt vast aan zijn typische stijl: geen virtuositeit, geen snelle tempo's, maar wel intense muziek. Iedere noot is onmisbaar en onvervangbaar. Hierdoor ontstaat onvoorstelbaar krachtige muziek . Deze muziek laat je stil worden, de emotionele geladenheid is enorm. Als het strijkorkest tergend lang een zelfde akkoord aanhoud komt het stuk tot zijn grootste expressie waarna de vioolsolo het werk schitterend afmaakt. De uitvoering is wederom hemels. Gidon Kremer en zijn persoonlijk huisorkest Kremerata Baltica tonen nog eens waarom ze wereldberoemd zijn geworden. De afwerking is onvoorstelbaar precies. De muzikaliteit is eenvoudig, nergens overdreven en net daardoor o zo mooi. Het derde en laatste werk is het pianokwartet L'istesso tempo. De ondertoon van dit werk is vrolijker dan de die in de vorige twee stukken, wat het werk er niet minder mooi op maakt. De muziek is waarlijk prachtig. Natuurlijk maakt de componist hier terug gebruik van zijn grootste stijlkenmerk: 'Less is more'. Een mens zou verbaasd zijn dat muziek zo eenvoudig kan zijn.
Dit is een absolute aanrader. Hedendaagse muziek heeft vele gezichten, dit is een prachtig gezicht. Deze componist moet geen uitleg geven voor je deze muziek beluisterd. De expressieve kracht grijpt je direct naar de keel en laat je niet meer los voor het stuk voorbij is. Top.
Meer over Giya Kancheli
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
