Goede muziek moet voor zichzelf kunnen spreken en heeft geen nood aan referenties. In het geval van het gelegenheidsproject Githead is namedropping toch gerechtvaardigd. De ogenschijnlijk vrij vlakke, donkere muziek op dit plaatje krijgt immers bij nadere beluistering een stuk meer diepgang wetende dat het hier om een samenwerking tussen ondermeer Wire frontman Colin Newman, diens vrouw Malka Spigel (uit het Israelische avantgardecollectief Minimal Compact) en samplewizard Robin Rimbaud (Scanner). Naar alle verwachting is 'Profile' dus een vrij donkere plaat die een verbluffende samensmelting inhoudt tussen stevig hypnotiserend gitaarwerk en blitse elektronica en op vrij bezwerende wijze met vette knipogen naar de betere new wavetijden lonkt.
De neutrale, bedwelmend scanderende zang van avantgardist Newman of duistere koningin Malka ademt ten volle die vleermuissfeer uit. Githead heeft niet veel meer nodig dan enkele wazige gitaardistortions en wat hippe blips of triphopritmen om een mooie eindklank te bekomen. Toch zit er aardig wat gevoel achter deze sombere façade. In het naar Fad Gadget ruikende, gescandeerde 'Cosmology for Beginners' sluipen voorzichtig wat funky baslijnen binnen of zweeft een U2 gitaartje. Zwaardere, instrumentale hoogtepunten als 'Antiphon' of 'Raining Down' gaan gebukt onder lange, ambientesk opbouwende en overweldigende gitaarpartijen en leunen daardoor meer aan bij het postpunkgeluid van Wire. Hoewel een zowel duistere als bedwelmende sfeer op 'Profile' alomtegenwoordig is, ademt de plaat ook een vernieuwende frisheid uit. Daar de drie vaste leden van Githead eerder al bewezen klankpuriteinen te zijn, liggen de negen tracks op dit schijfje ook ontzettend goed in het oor. Ondanks soms erg rechttoe rechtaan uitgewerkte (zang)partijen ('They Are'), is het donkere, volle totaalgeluid erg bevredigend. In dat opzicht distantieert Githead zich natuurlijk verdienstelijk van het gros van eighties waveplaten. Dankzij een goede afwisseling tussen zwaardere en meer luchtige nummers ligt dit schijfje aardig in balans. Bij de eerste luisterbeurt komen enkele bijdragen echter net iets té doordravend over en missen ze wat aan diepgang. Sisters of Mercy-achtige gitaarwandelingen in het lang doorgeklopte 'Option Paralysis' of een al te vlakke drumbeat die natuurlijk past in de new wave en elektrosfeer van Githead zijn niet echt meer van deze tijd. Neemt niet weg dat zowel fans van Wire als Scanner, samen met een aantal ronddolende duistere zielen een vette kluif aan deze plaat zullen hebben.
Het zat er al langer aan te komen dat new wave zijn heropmars ging maken. In tijden dat hippe Britse bands veel te veel met namen als Joy Division of Echo & The Bunnymen heulen, is de stap naar de donkere 80's snel gezet. Githead springt bij de eersten op de kar en geeft met deze 'Profile' alvast een pracht van een voorzet. In plaats van een zwarte is geopteerd voor een rode hoes, maar verder is het bij deze heerlijk terugdromen naar de langharige tijden van weleer.
Meer over Githead
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
