Gilles Peterson, bekend van zijn 'Worldwide'-radioshow op BBC Radio 1 en oprichter van het legendarische label Talkin' Loud, geldt voor vele dj's en muziekliefhebbers als dé autoriteit op het gebied van rare groove, dansbare jazz en kwaliteitsvolle wereldmuziek. Nadat hij de afgelopen tien jaar tal van compilatie- en mix-cd's uitbracht, hield hij twee jaar geleden in samenwerking met het Londense Ether Records het concept 'Gilles Peterson in Brazil' boven het doopvont. De dubbel-cd, waarop Peterson op zoek ging naar de essentie van "the Brazilian sound", werd een zodanig groot succes dat Ether hem beleefd vroeg een opvolger klaar te stomen.
Begin deze zomer kwam 'Gilles Peterson Back in Brazil' dan eindelijk uit. Het opzet blijft onveranderd: op een eerste cd haalt Peterson 'vergeten' pareltjes onder het stof vandaan, om op het tweede schijfje meer hedendaagse, modern klinkende artiesten in het spotlicht te plaatsen. De eerste veertig minuten krijgt men als luisteraar onder de noemer 'Das Velhas' dus vooral Latin-jazz en -funk uit de oude doos voorgeschoteld. Met het accent op de jaren '60 en '70 schuifelt het ene proto-loungenummertje na het andere lichtvoetig voorbij, het ene nog liefelijker en zwoeler dan het andere. De veertien korte tracks (van o.a. Luis Eca, Wilson De Neves, Antonio Carlos en Adonio Adolfo) echoën allen op gelijkaardige eclectische manier soul, samba, salsa en funk, zodat het eigenlijk zinloos is specifieke tracks eruit te lichten. Denk aan een zuiderse trip van vederlichte Portugese teksten, licht ontvette funky baslijnen en niet te vergeten: speelse percussieroffels en blazers. Kortom, 'Das Velhas' is een perfecte plaat voor een zomerse barbecue op het terras of een potje gezellig cocoonen in de winter.
Op 'Novas' trekt Peterson duidelijk de elektronische kaart als hij focust op wat Brazilië dezer dagen (op de dansvloer) allemaal te bieden heeft. Echo Soundsystem's 'Calma Mama' refereert met zijn rootsy reggaesfeer aanvankelijk nog even naar vervlogen tijden, maar al snel wordt men in het heden gekatapulteerd met een strakke reggaetontrack van Voltair. Wat volgt is een brede waaier aan dancestijlen als broken beat (Azymuth's 'Roda Piao' en 'A Pomba' van Zero DB), clubhouse (Edu K's 'Sex O Matic'), drum & bass ('Baby' van Drumagick) en een flinke portie loungeachtige elektronica. Op enkele nummers na is de tracklist opnieuw van hoge kwaliteit, al mist deze tweede cd in zekere zin dezelfde continue 'flow' als de eerste. Bij bepaalde overgangen hoor je dat Peterson zijn uiterste best heeft gedaan om de cohesie te behouden, maar over het algemeen is de selectie gewoon te eclectisch om er zonder stijlbreuken vanaf te komen. Niet dat het er zoveel toe doet, maar toch, hier en daar is het ronduit shockerend.
Met 'Gilles Peterson Back In Brazil' haalt eenieder met een liefde voor muzikaal exotisme een bevredigende dubbelaar in huis. Puristen zullen vooral warm lopen voor de 'vintage' geluiden van de eerste cd, daar waar de elektronische tweede eerder in de smaak zal vallen bij hedendaagse georiënteerde zielen. Peterson mag tegenwoordig in bepaalde hippe kringen dan nog bijna als een onaantastbare muziekmessias aanbeden worden, het siert de man dat hij al jaren op zijn eigenzinnige manier de betere 'wereldmuziek' aan een breed publiek tracht te slijten. Laat ons dus hopen dat de man nog even doorgaat met het uitbrengen van fijne compilaties als deze.
Meer over Gilles Peterson
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
