In de pikdonkere ruimte weerklinkt een boodschap: "De deuren gaan nu sluiten. U kunt de zaal pas verlaten wanneer de voorstelling is afgelopen". Dan volgt het gekrijs van metalen hangardeuren die worden dichtgeschoven. Het gedisciplineerde Japanse publiek gaat zitten of blijft staan en wacht geduldig tot de psychedelische rockgroep Ghost aan zijn anderhalf uur durende set begint. De setting van dit volledig geïmproviseerde concert in 2006 was een oud magazijn, de "Nippon Yusen Soko" in de havenstad Yokohama (iets ten zuiden van Tokio). Het geheel werd op camera vastgelegd en is nu uitgebracht als een anderhalf uur durende concertfilm van een van Japans interessantste groepen.
De cd die de dvd vergezelt bevat jammer genoeg enkel een sterk ingekorte versie van het optreden, waardoor de subtiele muzikale ontwikkelingen wat verloren gaan. De geïnteresseerde lezer wordt dan ook sterk aangeraden zich te beperken tot de dvd, ook en vooral omdat de constant bewegende projecties van het multimediacollectief Overheads een fascinerend complement vormen op de muziek. De opzet van dit klank- en lichtspel was vrij ambitieus: de zes muzikanten van Ghost werden verspreid over de zaal opgesteld, zodat de muren, zuilen en projectiedoeken hen verhinderden oogcontact te maken. Dit zorgde ervoor dat de artiesten uitsluitend op elkaars klanken en echo's waren aangewezen om muzikaal met elkaar te communiceren. Het geheel maakt een erg spookachtige indruk die nog wordt versterkt door de prachtige, soms angstaanjagende visuals.
Hoewel improvisatie steeds een belangrijk element is geweest in Ghosts muziek, is dit de eerste keer dat een van hun concerten bijna volledig geïmproviseerd werd. De lange sessie laat horen hoe de artiesten soms minimalistisch, dan weer gretig en met oorverdovend geweld op elkaar inspelen. Vanaf de eerste ogenblikken doet Junzo Tateiwa's percussie denken aan de akelige muziekscores van de Japanse griezelfilms waarmee het Westen wordt overspoeld sinds het succes van Hideo Nakata's 'Ringu' (1998). Langzamerhand wordt de open ruimte van het magazijn overbrugd door een bevreemdend vraag- en antwoordspel tussen toetsen en snaren, erg verwant aan traditionele Japanse volksmuziek. Pas na het eerste half uur laat gitarist Michio Kurihara (ook bekend van zijn werk met de Japanse rockers Boris) zijn snerpende elektrische tonen opboksen tegen Taishi Takizawa's geschifte saxofoon, terwijl Kazuo Ogino afwisselend luit, piano en kaval bespeelt. Naast zijn constante manipulatie van het totaalgeluid levert onofficiële groepsleider Masaki Batoh af en toe een griezelige vocale bijdrage. Wanneer Ghost ongeveer een uur ver zit in de opvoering wordt de kakofonie geleidelijk teruggevoerd tot relatieve stilte. Alsof de herrie van zo-even nodig was om tot een catharsis te komen, lijkt het nu alsof de groepsleden elkaar bijna instinctief kunnen terugvinden in de blinde ruimte en dit levert erg placide harmonieën op. Het zestal laat elkaar de ruimte om klanken te creëren en deze te laten uitdijnen, waarop de anderen dan weer inpikken. Hier volgt het enige moment waarop de band teruggrijpt naar reeds bestaand werk, in een prachtige versie van 'Grisaille', de afsluiter van het laatste studioalbum 'In Stormy Nights' (2006).
Deze 'Overture: Live in Nippon Yusen Soko 2006' is naast een sterk staaltje improvisatie opnieuw een tour de force van een compromisloze groep muzikanten die enkel doet wat ze zelf wilt. Gezien de relatieve ontoegankelijkheid van deze lange performance is het echter de vraag hoeveel mensen dit concert meer dan eens zullen bekijken of beluisteren. Het hele project is uitgesproken artistiek van aard en zal dus ook weinig mensen behagen die Ghost liever in een rockcontext bezig horen, of die in het algemeen weinig geduld hebben. Deze dvd bevat echter een intrigerend portret van een unieke band en is warm aanbevolen als een avondvullende concertfilm.
Meer over Ghost
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
