De rietblazer van Sheldon Siegel, Gerard Herman, brengt met ‘Fêta Justice’ zijn debuut uit op het label Kraak. Dit solowerk, uitgebracht op een gelimiteerde langspeler, is duidelijk experimenteler getint en was een onderdeel van zijn afstudeerproject aan de Gentse kunstacademie. Zowel de A als de B-kant bevat een geluidscollage van loshangende fragmenten uit alle hoeken van Herman’s absurde verbeelding.
‘Prostitute’s Permit’ begint met opnames van vogelspotters die op zoek zijn naar kolganzen. Het stukje komt uit een radioprogramma over natuurstudies ‘De Vogelen des Velds’ gepresenteerd door Gerard Herman zelve. Allerhande indrukken volgen elkaar op: improvisatie met een snaarinstrument, zacht dronende geluiden, haperende klanken met geluiden van spelende kinderen, onheilspellende feedbackgeluiden... als het maar eigenwijs en fascinerend klinkt. Het lijkt alsof de luisteraar kamers passeert waar telkens iets anders te beluisteren of te bezichtigen valt. Het weergeven van de alledaagse momenten komt uit deze ruwe mozaïek naar boven en levert soms grappige resultaten op. De anekdote van een 90-tig jarig vrouwtje die zanikend vertelt dat ze “gene vis moet hèmme”, weergegeven op een huppelende pianodeuntje, doet automatisch glimlachen.
‘Cage Fighters with Dental Insurance’ volgt dezelfde aanpak om beelden los te weken. Het gebruik van verstoorde radiozenders ligt in dit nummer teveel voor de hand maar wordt herpakt met een spektakel van gesampelde eend imitaties van mensen. Ook de glitcherige soundscapes tonen een fris en boeiend geluidspalet. Deze worden opgevolgd door bizarre woordspelingen zoals “Come on dear – No commander” of “Kom direct hier – Nee, directeur” tussen twee personen met een lage stem en een hoog piepstemmetje. Naarmate het album eindigt met een synthesizerstuk dat een duidelijk stramien volgt, valt het op hoe regelloos dit werk eigenlijk is. Mochten de fragmenten verhalender georganiseerd zijn, had dit werk wellicht beter gescoord. ‘Fêta Justice’ is daar momenteel te vrijblijvend voor.
