Het Duitse label Orfeo geeft regelmatig uittreksels uit de archieven van grote operaorkesten uit en deze Carmen is een live-opname van de Wiener Staatsoper uit 1966, onder leiding van een nog jonge Lorin Maazel. Hoewel deze uitvoering over enkele grote zangers kan beschikken, zoals Christa Ludwig in de rol van Carmen en Lucia Popp als Frasquita stelt hij over het algemeen toch wat teleur.
De uitvoering van het orkest is, om met wat positiefs te beginnen, echter niet slecht. Luide gedeeltes, zoals de ouverture komen af en toe wat zwakjes over maar dit lijkt vooral aan de opnamekwaliteit dan aan de uitvoering zelf te liggen. Omdat dit een live-opname is, hoort de luisteraar behoorlijk wat achtergrondgeluiden tijdens de opera. Storen doet dit nergens echt, maar het breekt wel soms de spanning van de opera. Bovendien klinken deze beide cd's nogal dof. De balans tussen zangers en orkest is op zichzelf niet zo slecht maar alles lijkt van erg ver te komen. Toch zijn er ook best mooie momenten in deze 'Carmen' te vinden. De begeleiding is sfeervol en accuraat, zoals uit de donkere derde akte blijkt. De bekende orkestrale interlude tot deze akte, een trage nocturne met fluitsolo blijft prachtig uitgevoerd en lijkt van eerder vernoemde balansproblemen geen last te hebben. Qua tempokeuze bezit Lorin Maazel echter een soms wat eigenaardige smaak: de aria van Carmen aan het begin van de tweede akte 'Les Tringles des Sistres Tintainent' wordt bijzonder traag genomen, zodat het voor Christa Ludwig haast onmogelijk wordt nog muzikale spanning uit te bouwen. Dat ze dit wel kan getuigt ondanks alles toch van Ludwigs talent als zangeres. Ook het castagnetten-duet van Carmen 'Tout doux, Monsieur, tout doux' wordt erg langzaam gezongen.
Escamillo (Eberhard Waechter) beeldt zijn Spaans machokarakter goed uit, met een zangpartij die gepast veel testosteron bevat maar erg geforceerd overkomt. Dat maakt hem veel minder genietbaar en ook Don José, gezongen door James King duwt wat op zijn stem wanneer hij zingt. Christa Ludwig is schitterend in Duitse opera maar schiet wat tekort in het Franse repertoire. Naast de typisch zwoele jaren '50 stem die haar hele uitvoering kenmerkt, is ze niet bijzonder goed verstaanbaar en maakt ze minder kleur dan verwacht, vooral dankzij een vibrato die heel gedwongen en weinig natuurlijk overkomt.
Deze opname heeft natuurlijk voornamelijk historische waarde. Van een bekende opera als 'Carmen' zijn ondertussen versies opgenomen die minder gedateerd overkomen en bovendien minder technische problemen in de opnamekwaliteit zelf bevatten. Bovendien stelt de toch wel indrukwekkende cast zangers (met grote sterren op bijna elke grote rol) een beetje teleur...
Meer over Georges Bizet
Verder bij Kwadratuur
