Geistliches Singen und Spielen is een bundel van vier cantates voor de kerstperiode en werd door Georg Philipp Telemann geschreven in 1710. De cantates dienen respectievelijk voor de eerste en de tweede zondag van de advent en vervolgens voor eerste en tweede kerstdag. Samen met vijf solisten en zijn eigen koor en orkest 'Il Fondamento' heeft dirigent Paul Dombrecht bij Fuga Libera een cd uitgebracht die de aandacht op deze minder bekende muziek wil vestigen.
De cantates in deze reeks kennen de klassieke afwisseling van recitatieven en aria's met vaak aan het begin en eind een deel voor het koor. Zo opent 'Nun Komm der Heiden Heiland' met een kort motet, dat boeit door de rijkdom aan imitaties en harmonische kleuren. Op andere momenten zet Telemann het koor dan weer in meer traditionele koralen in. Zowel in deze homofone momenten als in de meer complexe polyfonie komt het koor van 'Il Fondamento' fris en zuiver uit de hoek. Slechts af en toe zou een wat vollere klank welkom zijn. Een dergelijke bedenking dringt zich bij het orkestspel nooit op. Strijkers en houtblazers klinken steevast rond en transparant in de lyrische delen, terwijl de snellere aria's de passende ritmische drive hebben zonder de pedalen te verliezen. Bovendien is er een diep grommende stuwing vanuit een solide basso continuo, die ook in de recitatieven uitblinkt door een haarscherp gevoel voor timing. Bij die recitatieven is het jammer dat niet elke solist op het niveau van de instrumentalisten presteert. Zo getuigt bas Huub Claessens wel van een doorleefd gevoel voor tekst, maar de mooie kleuren die hij daarvoor af en toe inzet wegen niet op tegen de overduidelijke intonatieproblemen en het gebrek aan vlotheid in de coloraturen. Wie met dat laatste verbluft is sopraan Johannette Zomer. Ze beschikt over een precieze dictie, een perfect gevoel voor timing en dynamiek en een bewonderenswaardig legato. De wendbare kleuren van haar stem steken ietwat af tegen de wat fantasieloze vertolkingen van haar collega Greta De Reyghere. Zij zingt haar aria's best wel mooi, maar beschikt niet over de expressieve rijkdom van Zomer. Dat valt op in haar wat kleurloze recitatieven, maar vooral in het duet dat beide sopranen zingen in 'Uns ist ein Kind geboren'. Pas in de laatste cantate kan tenorsolist Mikael Stenbaek zijn kunnen demonstreren. Zijn jonge, heldere stem boeit van begin tot eind, al is het vooral in het expressieve samenspel met de continuo dat hij ogen gooit.
Deze 'Geistliches Singen und Spielen' is zonder twijfel het ontdekken waard. Het moet niet altijd Bachs 'Weihnachtsoratorium' zijn...
Meer over Georg Philip Telemann
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
