De groepsfoto van deze Nederlandse bende toont vijf Oasis-wannabes die echter zo afgelikt en seutig voor de dag komen dat ze nog niet het vermoeden kunnen wekken in een rockband te spelen. Om maar te zwijgen over het geluid dat ze produceren: Gem speelt disco-getinte punky rock, dansend tussen de indie van Franz Ferdinand en de britpop van Blur. Of tenminste, dat proberen ze.
Vooraleer de bijl volledig te laten vallen, eerst het goede nieuws: er zijn drie lichtpuntjes op dit schijfje. Het laatste refrein van afsluiter 'Lose the Booze' is dankzij een redelijke gitaarsolo best aan te horen, het half melodische 'Go!' kan er nog net (voor alle duidelijkheid: nét) mee door en single 'Good to Know You', meteen ook het enige nummer waarvoor ze gastschrijvers nodig hadden, is catchy. Eerlijk is eerlijk.
De rest van 'Escapades' is echter zodanig hemeltergend ondermaats dat het alle verbeelding tart. De gitaarriffs van Bas De Graaff en Vincent Lemmen zijn saai en simplistisch, de ritmesectie van Jeroen Kikkert en Ilco Slikker - zijn dit nu eigenlijk artiestennamen? - is ronduit vervelend en onstrak, en zanger Maurits Westerik heeft een zeer beperkt bereik. Tekstueel slaagt Gem er in de ene fout aan de andere te rijgen (I follow you like chasing rainbows, gevolgd door een andere parel: Tell me now where we should got to), de gitaarsolo's zijn niet meer dan veredelde melodietjes en de achtergrondzang klinkt als een bang schoolkoortje. Het tempo van 'Talk Talk Talk' vertraagt hier en daar op onbeschaamde wijze, de zangpartij in 'The Subterranean Parade' is niet minder dan lelijk te noemen en 'Strangers in the Night' is een existentieel zwakke compositie. Verder steelt 'Fight On' een weggegooid U2-riffje, zou Studio 100 de melodietjes van 'Move On' als te kinderachtig afdoen en slaagt 'Let It Out Get It Out' er zelfs in een redelijke bluesy gitaarlick volledig te ontkrachten.
'Escapades' is een onwaarschijnlijk zwak album van een moordend ongeïnspireerde groep die er blijkbaar een sport van maakt zo trendy en oppervlakkig mogelijke dertien-in-een-dozijn-"rock" te maken. Voor de eeuwige optimist is er echter nog een minuscule vorm van hoop: zoals hun biografie vermeldt, "And then there's this great dress sense. Dedicated followers of fashion just love it." Oordeel zelf.
Meer over Gem
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
