Fullforce is met 'Next Level' toe aan zijn tweede album en daar is meteen ook al het meeste mee gezegd. Deze voormalige leden van Hammerfall en Yngwie Malmsteen zijn natuurlijk niet de minsten en het is goed hoorbaar dat er qua componeren en opbouw weinig hoeft veranderd te worden. Maar net als het debuut is dit een erg zoutloze plaat geworden, eentje die netjes binnen de lijnen kleurt maar op geen enkel ogenblik memorabel wordt.
Er is hoegenaamd niets mis met popstructuren bezigen voor eender welke soort muziek en rechtdoor gaan mag ook meer dan eens, maar dan dienen de songs echt wel van goede kwaliteit te zijn om een indruk na te laten. Het is precies in dat departement dat Fullforce de bal misslaat. Jazeker, het gitaarwerk is uitstekend verzorgd, met op tijd en stond een best indrukwekkende solo, het drumwerk is solide en de zang is puik, maar het geheel komt erg gemaakt en onbezield over. Het klinkt gewoon enorm voorspelbaar en waar dat bij acts als Hammerfall of 3 Inches of Blood deel uitmaakt van de charme, is het hier simpelweg saai.
Is het dan allemaal kommer en kwel? Nee, zeker niet. Wie geen verwachtingen koestert en gewoon gaat voor degelijk in elkaar gezette, traditionele heavy metalplaat kan hier misschien wel het hart aan ophalen. Zo is onder meer 'Back to Life' een best aardig nummer. Maar daar is altijd dat stemmetje dat zegt dat Fullforce opnieuw erg op veilig speelt en een geval is waarbij de som van de delen niet noodzakelijk meer is.
'Next Level'? Als dit effectief het volgende niveau is in de loopbaan van Fullforce, dan mogen de heren zich stilaan vragen beginnen stellen: dit album verschilt namelijk in geen elk opzicht van het debuut. Hun grootste zwakke punt – de nergens memorabele songs – hebben ze zelfs niet halvelings kunnen wegwerken. Fullforce is met andere woorden goed bezig een hoogst onnodige band te worden.
