Een mooie blonde die venijnige pianomuziek maakt en ook nog eens gezegend is met een intrigerende stem. Neen, het betreft hier niet An Pierlé, maar de Zweedse Frida Hyvönen. Haar debuutalbum wordt gekenmerkt door op het eerste gezicht vrij eenvoudige pianopartijen. Ze stuitert veeleer dan tokkelt en slaat de akkoorden meestal één maal per tel aan zodat de piano veeleer ritmisch als een soort drum dan als melodisch instrument gebruikt wordt.
Dit is al duidelijk te horen in de openingstrack 'I Drive my Friend', waarin naast de piano enkel nog gezang te horen is. Ondanks dit minimalism voelt de song op geen enkel moment leeg aan. Bovendien wordt op deze manier veel nadruk gelegd op de lyrics, die over het algemeen zeer sterk zijn op dit album. Vervolgens komt 'Djuna!' aan de beurt, dat hetzelfde stramien volgt. Opmerkelijk is dat de muziek toch vrij vrolijk en up-tempo is, wat geen sinecure is als men enkel een piano gebruikt. Zeker omdat Hyvönen ook niet vies is van het gebruik van kleine dissonanten en mineurakkoorden, zoals in 'You Never Get me Right', waar de artieste ook vocaal de grenzen van de disharmonie aftast.
'Once I was a Serene Teenage Child' lijkt met de eenvoudige, repetitieve melodie op een mooi kinderliedje, tot je de tekst even bekijkt. Zinnetjes zoals "Once I Felt your Cock against my Thigh" maken er plots een zeer kinky en ook enigszins meelijwekkend liedje van, dat echter toch best niet aan kleuters wordt aangeleerd.
'Come Another Night' biedt plots een opflakkering. Er komen zowaar echte drums, belletjes en een fantastisch trompetdeuntje bij kijken. Het nummer is ook veel poppier en veruit de vrolijkste track van de plaat. De andere instrumenten geven het pianootje duidelijk een meerwaarde en doorbreken bovendien de monotoniteit die dikwijls in de nummers dreigt te sluipen. Zo weet de trompet ook in het volgende nummer 'N.Y.' de track op het gepaste moment nieuw leven in te blazen. Deze twee nummers zijn intrinsiek ook de sterkste op het album.
Het is dan ook uitermate jammer dat Hyvönen niet meer gebruik maakt van andere muzikanten. Het zou de plaat zeker boven de middenmaat doen uitstijgen, want talent en een aantrekkelijke stem heeft ze zeker. Haar debuutplaat is echter nog net iets te veel van hetzelfde.
Meer over Frida Hyvönen
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
