Ook in de wereld van de klassieke muziek is de zomer jaarlijks de tijd van verschillende festivals. Niet eens zo heel ver van het Oostenrijkse Salzburg, dat met zijn 'Festspiele' bezoekers van over de hele wereld lokt, ligt het charmante dorpje Bad Ischl, geboorteplaats van operettegenie Franz Lehár. In Bad Ischl wordt elke zomer een operettefestival gehouden, dat traditioneel een gekend werk uit het genre afwisselt met een curiosum. Dat curiosum was in 2006 'Fatinitza' van Franz von Suppé en is op cd vastgelegd door het label CPO.
Zoals het een zichzelf respecterend operette betaamt, is de rode draad doorheen 'Fatinitza' een liefdesgeschiedenis, die zich afspeelt tegen de achtergrond van de Krimoorlog (1854/55) tussen Rusland en Turkije. De jonge luitenant Wladimir is verliefd op vorstin Lydia, de nicht van generaal Kantschukoff. Om daar een stokje voor te steken heeft de generaal Wladimir overgeplaatst naar het front. In een aria wordt bezongen hoe Wladimir zich ooit onder de naam Fatinitza voor een vrouw heeft uitgegeven, wat hem de liefde van de generaal opleverde. Wanneer Wladimir voor zijn makkers die stunt nog eens herhaalt, duikt onverwacht de generaal op, die zijn verloren geliefde meent te herkennen. Na diverse verwikkelingen en misverstanden volgt uiteraard een happy end dat Wladimir en Lydia in het huwelijk verenigt. Franz von Suppé schreef een meesterlijke, kleurrijke partituur die bulkt van heerlijk romantische melodieën, bruisende ensembles vol aanstekelijke schwung, rijke harmonieën en meeslepende dansen. Aan het hoofd van het Franz-Lehár Orchester zet de piepjonge dirigent Vinzenz Praxmarer dit alles uiterst gedetailleerd in de verf. Zijn perfect afgewogen tempokeuzes en zijn verfijnd gevoel voor rubato geven 'Fatinitza' schwung en bravoure mee, zonder dat het geheel ooit vervalt in de bestofte zeemzoeterigheid waarmee operette vaak onterecht geassocieerd wordt. Minder overtuigend zijn de gesproken dialogen, waarin sommige zangers lijden aan een overdreven theatraliteit die alle natuurlijkheid en geloofwaardigheid wegneemt. Tussen de zangers is het vooral mezzo Stephanie Houtzeel die indruk maakt. Haar warme, lyrische stem en haar uitgekiend gevoel voor timing maken van haar vertolking van Wladimir het sterkste punt van deze dubbel-cd. In een homogene cast verdienen ook de wendbare, lichte tenor van Christian Bauer en de donkere bariton van Steven Scheschareg een vermelding. Enkel de overdreven getypeerde en niet altijd even verfijnd zingende Izzet Pascha – basbariton Bernhard Adler – valt ietwat uit de toon.
'Fatinitza' biedt meer dan twee uur pretentieloos amusement in een prima uitvoering. Met deze dubbelcd houden CPO en het Lehár Festival Bad Ischl een warm en overtuigend pleidooi voor dit vaak versmade genre.
Meer over Franz Von Suppé
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
