Zij die al van de zachtaardige elektronica van Taylor Deupree’s 12k label geproefd hebben, blijven meestal in die uithoek hangen. Artiesten als Dan Abrahms (Shuttle 385), Kim Cascone en Deupree zelf gaven het label, ondanks haar kleinschaligheid, een reputatie om ‘u’ tegen te zeggen. Die reputatie wordt momenteel voortgezet door artiesten als de Japanner Keiichi Sugimoto. Met zijn groepsproject Minamo bracht hij vorig jaar het stemmige album ‘Durée’ uit dat warme ambient horizonten opzocht. Zijn soloproject Fourcolor klinkt even intiem en organisch maar bewandelt toch een ander pad. ‘As Pleat’ is, zoals de hoes doet uitschijnen, een echte kleurenkaart die voorzien is van zachte pastelkleuren.
Het album opent met een stotterend geluid van gekraak, verknipte gitaar en synthesizertonen. Dat is slechts een aandachtstrekker want al gauw ontvouwt de muziek zich in een dromerig ambientsfeertje. Hier maakt de luisteraar ook kennis met de sussende stem van zangeres Moskitoo. Die wordt als een collage element in het nummer verwerkt tot een coherent geheel.
Bij de volgende nummers is Sugimoto’s gitaar prominent aanwezig. In ‘Skating Azure’ speelt er vooral een wisselwerking tussen zijn afgelijnde snaarklanken en de vervaagde atmosfeer die zich op de achtergrond opentrekt. Deze ‘frivole’ abstractie geeft de meeste nummers hun dromerige sfeer. Als de nummers dit verliezen en teveel naar de akoestische gitaar ambient neigen, zoals in ‘Carmine Fall’ bijvoorbeeld, klinken ze slap en clichématig. Wanneer nummers daarentegen de balans vinden tussen het herkenbare en het ongedefinieerde, kan er bijzonder van genoten worden.
In ‘Escru Diver’ zet Sugimoto een echo op zijn gitaarklanken en benadert hiermee de bodemloze sferen van de dub. Die diepte bereikt hij opnieuw met Snow Petal, waarmee heel wat natuurlijkheid gecreëerd wordt. De zalvende waves die achter de gitaar wiegen geven dit nummer haar fluweelzachte uitstraling. Het album bolt langzaam uit in dezelfde lijn als daarvoor en eindigt in de trant van het beginnummer, met krampachtige haperingen.
Na het beluisteren van het album rijst de vraag: “wat heb ik nu juist gehoord?”. Niet dat de muziek van Fourcolor zo vluchtig klinkt want die heeft voldoende samenhang: Sugimoto’s muziek is niet speciaal, noch ordinair. Misschien kan ‘As Pleat’ het beste omschreven worden als familiair: herkenbaar, menselijk en gastvrij.
