Hip hip hoera! Het jeugdige Flavour' Dish smijt een nieuwe rockplaat op de Vlaamse muziekmarkt. De verdienste hiervan ligt allicht ook bij de steun van het gloednieuwe Duck Records. Het lijkt wel of er een actief jonge groepenvirus doorheen deze regionen waait. Om even de bijbehorende perstekst te quoteren: " Belgische bands zijn niet over één kam van dEUS, Soulwax of Das Pop te scheren. En da's maar goed ook." Voila, dat moet dan uit de mond komen van een bende Antwerpenaren. Toch ware het beter geweest als Flavour' Dish ook muzikaal meer voor één duidelijk standpunt koos. Hoewel 'Human Technology' bulkt van de goede ideeën en de noodzakelijke creativiteit, lijkt de plaat toch een beetje op een warrig samenraapsel waarbij de groep vergeten is om een rode draad door dit geheel te spannen. Om het met andere woorden te stellen: wie of wat nu Flavour' Dish is, blijft een open vraag.
Om het kort samen te vatten: Flavour' Dish bestaat uit vijf snaken die op middeljonge leeftijd geleerd hebben om een goede synthese te maken tussen conventionele gitaarrock en elektronische tralalaatjes met rhodes, samples, loops, .... Zoals de titel enigszins aangeeft, staat technologie op deze cd in functie van de menselijke, live ingespeelde kant van de muziek. Met duidelijke knipogen naar de psychedelica in de jaren '70 slaagt deze band een mooie brug naar de 21ste eeuw elektronicarock, waarbij voorzichtige stapjes naar jazz, funk of boogie niet gemeden worden. Dat levert een dikke drie kwartier en elf nummers lang niet onaardige, erg variërende muziek op. Bij de mooie opener 'A Box Full of Wishes' gebeurt dat alles erg voorzichtig en sfeervol, waarbij elektronische piano en gitaar een intiem geluidskader neerzetten dat door voorzichtig schuifelende drums wordt opgevuld. In de potentiële single 'Hit Me Hard' wordt er iets steviger van leer getrokken en domineert een virtuoos, psychedelisch rhodesspel dat Ray Manzarek (The Doors) tracht te evenaren. Toch is het allemaal niet zo klaar en duidelijk. Groot minpunt is immers de weinig aansprekende zang van Roel Biermans die soms te broos en weinig muzikaal is om het geheel gepast in te vullen. Verder durft Flavour' Dish geregeld te verzanden in een rommelpot van fijne ideeën die niet echt tot een goede song zijn gecompileerd. Hierdoor is het soms wat zoeken naar het feitelijke nummer tussen de muzikale chaos (zoals in het nogal plat tsjokkelende 'Amazed Again'). Een gastbijdrage van Ilse 'Neeka' Goovaerts brengt hier al niet veel opheldering. De keuze om alle teksten in één aaneensluitend geheel weer te geven in het boekje, lijkt dit rommelige karakter wel te bevestigen. Als er gerefereerd wordt naar Pidah Kloos, die naast deze plaat ook de eindmastering voor ondermeer 7Zuma7, 35007 en Motorpsycho deed, wordt toch een iets compacter en duidelijker geheel verwacht.
Het is een beetje gevaarlijk om op deze manier met een debuutplaat op de proppen te komen. 'Natural Human Technology' lijkt een beetje op een samenraapsel van vele songs (waarvan sommigen mogelijk met een ver bandverleden) waarbij de plicht om een volledige schijf te vullen boven de kwalitatieve eisen primeerde. Dat leidt tot een identiteitscrisis. In tijden dat er vele (betere) Vlaamse rockplaten op de markt belanden, is dit een groot pijnpunt dat Flavour' Dish niet ten goede dreigt te komen. Dat neemt niet weg dat de goede ideeën en het potentieel blijft.
Meer over Flavour' Dish
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
