Hoe de man het doet is een raadsel, maar gitaarwonder Gus G. heeft alweer een nieuwe plaat klaar van zijn eigen band Firewind. Toegegeven, waar deze gitaarheld vroeger in quasi ontelbare acts opdook, heeft hij nu enkel verplichtingen bij Ozzy Osbourne, maar daar kruipt toch veel tijd in. Hoe het ook zij, in tegenstelling met vroeger is de line-up vrij stabiel gebleven en gelukkig maar, want zeker frontman Apollo Papathanasio zou gemist worden. Dat gezegd zijnde, is 'Few Against Many' toch net iets minder sterk dan voorganger 'Days of Defiance'.
Het eerste nummer 'Wall of Sound' noemen en dat vervolgens als single kiezen: er lijkt een strategie achter te zitten. Fans van het werk van Firewind kunnen gelukkig op hun beide oren slapen: er is hoegenaamd niets veranderd aan de sound en aanpak van de heren. Het gebodene is nog steeds op en top potige heavy metal, met succulente riffs, zwierige solo's, heerlijk gelaagde keyboardtapijten en -duels met de gitaar, met daarbovenop de warme stem van Apollo. Er staan natuurlijk alweer een aantal lekkere stampers op 'Few Against Many'. Zo zijn zeker de titeltrack, 'The Undying Fire' of 'Destiny' puike aanraders.
Toch weet het album niet over de hele lijn te overtuigen. Het zou te gek zijn geweest om een even agressieve aanpak te hanteren als op de voorgaande, maar toch had die plaat net wat meer punch of spreekwoordelijke cojones. Deze keer blijven een aantal riffs slecht hangen en beukt alles net een beetje minder. Dat wil overigens niet zeggen als zou Firewind een stinker hebben uitgebracht, want de heren staan nog altijd met kop en schouders boven veel van de concurrentie verheven. Er mist enkel een vonkje, want nu lijkt het te veel op veilig gespeeld (voor zover dat bestaat binnen klassieke heavy metal, natuurlijk).
'Few Against Many' is alweer een degelijk album van een band die zo solide is dat er een fiks huis op kan gebouwd worden. Deze keer hebben de jongens iets meer op safe gespeeld, wat een licht minder album oplevert wanneer het vergeleken wordt met de voorganger, maar dat neemt niet weg dat er nog meer dan genoeg kan genoten worden van het kleinood.
