Na drie lange jaren reikhalzend uitkijken naar de opvolger van het meesterwerk Endless Summer hadden sommigen de hoop misschien al opgegeven. Maar de nekspierverrekking is snel losgemasseerd met deze nog gemakkelijker verteerbare 'Venice'.Vertrekkend van de gitaar voor al zijn elektronische laptopcomposities, klonk Fennesz in het begin zeer hectisch met heel veel ruis, gekraak,enz. Met het alom geprezen Endless Summer — nomen est omen — zette de Oostenrijker een zomerse stap richting popmuziek en op Venice stapt hij heerlijk verder.Zo zijn er in de nummers 'Circassian' en 'Laguna' duidelijk gitaaraanslagen te horen, waar die gewoonlijk verborgen gaan achter een deken van effecten en ruis. Maar het bekendst is Christian Fennesz voor de warme melodische ondertoon achter zijn overweldigende muur van ruis, echo en effecten. Een goed voorbeeld is het eerste nummer, 'Rivers of sand', met ongelooflijk zware, beladen elektronica in perfecte balans met een zweverige melodie. Samen met de afwezigheid van ritme geeft dit alles een zevende, haast psychedelische luisterervaring. De chaotische ruismuur vult de gehele hersenpan, maar de onderliggende melodie leidt de luisteraar onmerkbaar en zonder zure oprispingen doorheen elk nummer. 'Venice' bevat voor het eerst ook een nummer met nog een duidelijkere houvast: het nummer 'Transit' met de heldere stem van David Sylvian op de voorgrond. Zowaar onaangeroerd door effecten ! Het lijkt wel alsof het hele album pivoteert rond dit nummer. Zo bevatten o.a. 'City of light' en 'The other face' enkele duidelijke verwijzingen en lijkt het intermezzo 'asusu' het melodische motief te herkauwen. 'The point of it all', het nummer na 'Transit' , klinkt als een drijvende oase van rust na dit centrale nummer. Een adempauze voor het in verhouding tot de rest van het album ruwe eindtrack, 'The stone of impermanence'.Met 'Venice' toont Fennesz weer zijn uitzonderlijk talent voor het componeren van zeer fijngevoelige elektronica. Donderende ruis en effecten lijken op het eerste gezicht de bovenhand te hebben, maar al snel wordt de melodieuze, emotionele ondertoon duidelijk. Een perfecte kennismaking voor de nieuwsgierigen die onbekend zijn met Fennesz' discografie.
Meer over Fennesz
Verder bij Kwadratuur
Interessante links