Het is toch al zo’n vijftien jaar geleden dat het elektro-industrial duo Ex_Tension uit Straatsburg aan de knopjes begon te draaien. Erg veel releases heeft dat echter nog niet opgeleverd, want met ‘Desert’, dat werd uitgebracht op de nieuwe thuisbasis Tympanik Audio, is de band pas aan zijn derde langspeler toe. Maar laat het vooral duidelijk zijn dat deze twee Fransozen zich vooral beroepen op een stevige livereputatie in de scene en dat het materiaal dat ze opmaken en uitbrengen, indrukwekkende en minutieus uitgedokterde creaties zijn.
Deze plaat valt meteen stevig in huis. Opener en titeltrack ‘Desert’ neemt meteen een goed half uur en dus bijna de helft van de schijf voor eigen rekening en vertelt een erg uitgebreid en dynamisch muzikaal verhaal. Geluidstovenaars Vxt en PY gaan aanvankelijk voor een stuk diep echoënde space ambient met een nogal onheilspellende ondertoon. Het blijkt een wereld te zijn waar Ex_Tension zich prima in thuis voelt, want met een veelheid aan lagen en sferen en een erg trage evolutie houdt de band graag een hoge graad van mystiek aan. De eerste vijf minuten van deze plaat hullen zich dan ook in ijle, onheilspellende nevels die worden voortgedreven door een donkerrode drone en de puls van een nazinderende trom. Een rijk van erg diepe echo’s en zorgvuldig geplaatste en wat akelige geluiden (druppels, het gespetter van een lasapparaat, vervormde zeevogelgeluiden) creëert een zekere spanning.
Langzaam maar zeker krijgt ‘Desert’ echter een meer futuristisch karakter met spacy samples. Diep rommelende drumpads binden het geheel, maar worden vermengd met schijnbaar willekeurige aanslagen van een typemachine, om een complex ritmisch totaal te vormen. De dreiging neemt toe… maar neemt tien minuten later ook weer af. Zo laat Ex_Tension op een erg spontane manier nieuwe geluiden en sferen toe in deze monstertrack en haalt ze er ook subtiel weer uit. Zwaarmoedige en lichtvoetige momenten wisselen elkaar netjes af. Rafelende drums, tribaltroms of verhakkelde breakbeats mogen elk op hun beurt het ritme aangeven, maar heel voorzichtig kruipt het nummer toch richting industriële elektro, de feitelijke thuisbasis van dit gezelschap. Zo wordt de luisteraar een half uur lang meegezogen in een zware, psychedelische roes.
Naast deze opener bevat dit album nog drie andere tracks die zowat in eenzelfde sfeer blijven. Alledaagse geluiden als een propeller van een naderende helikopter, een dichtslaande deur of de intercom in een stationshal worden gedigitaliseerd en vervormd en mee verwerkt in een geheel vol bubbelende geluiden, spichtige ritmen en een mechanische, duistere ondertoon. Zelfs in deze kortere tracks wordt dus zowel gegoocheld met rust als met onrust, met abstract en met dromerig. Beats blijken wel meer prominent, waardoor de zwaartekracht nog wat toeneemt.
Als extra afsluiter is echter nog een opvallend nummer toegevoegd dat uit vier onderdelen bestaat. Bevriende labelgenoten werden bevraagd een eigen interpretatie te maken van het monsterlijke ‘Desert’. Deze vier remixen werden in één enkele track geperst als een soort van vier seizoenendans. Geomatic drijft het zweverige, mysterieuze karakter ten top in zijn futuristische slow beat versie. New Yorker Totakeke gaat voor een nog meer dreigend, industrieel gevoel maar het is vooral cyberpunker Access to Araska die uitpakt met zijn ijle ruimtelandschap en diep stuwende pulsen.
‘Desert’ is duidelijk vertrokken vanuit zijn openingstrack, veruit het sterkste moment van deze plaat. De aanvullende nummers en de remixen hangen er echter niet zomaar aan, maar vormen een leuke meerwaarde. Dit album bevat dan ook een briljant stukje elektronisch futurisme dat zich moeilijk in een vakje laat dwingen, maar vooral erg veel indrukken nalaat.
