Het Zweedse Evergrey staat al jaar en dag garant voor emotioneel beladen en uitstekend gebrachte melodieuze metal, die geregeld een gothic tintje herbergt, maar toch vooral de gitaren laat spreken. Het is erg sterk om te ontdekken dat de heren rond zanger/gitarist Tom Englund nog nooit een mindere plaat hebben uitgebracht. Groot was de consternatie toen bleek dat Englund samen met toetsenist Rikard Zander de enige overblijvende leden van de meest succesvolle (en misschien gewoon de beste) bezetting van de band waren bij deze plaat. Allicht daarom dat 'Glorious Collision' een tikje anders klinkt dan voorheen.
Evergrey heeft de muziek vooral gericht op potige en strakke ritmepartijen, die geregeld onderbroken worden door flitsende soli of sterk dubbel gespeelde melodielijnen. Ook de keyboards krijgen zoals altijd veel ruimte om te schitteren, maar deze keer hebben de toetsenpartijen nog meer ruimte gekregen dan voorheen. Ook het ritmewerk is een stuk belangrijker en de gitaarriffs nemen het voortouw, waar de dubbele melodielijnen van vroeger nogal sterk naar de achtergrond verdwenen zijn. Dat is nogal jammer, aangezien die altijd een wezenlijk onderdeel vormden van de klank van de band.
Wat wel gebleven is, is de emotionele zang van Englund, die het zoals altijd heeft over de donkere kanten van het menselijk bestaan en zich vooral op de trieste zaken richt. Ondertussen is dat ook gemeengoed geworden en weet een luisteraar wat te verwachten. 'Glorious Collision' herbergt trouwens alweer een pak sterke nummers, want het aangrijpende 'Restoring the Loss' (met memorabele melodie), opener 'Leave It Behind Us' (sterke zanglijnen) of het tragische 'The Phantom Letters' zijn slechts enkele van de puike momenten die deze plaat kent. Toch moet er een kleine kanttekening gemaakt worden, en dat is dat de heren wel erg op veilig hebben gespeeld deze keer. Ook geeft dit album de indruk dat de gitaarduels wat over het hoofd werden gezien, wat mogelijk te maken heeft met het vertrek van tweede gitarist Henrik Danhage.
Hoe het ook zij, met 'Glorious Collision' heeft Evergrey opnieuw een sterk album aan de discografie toegevoegd dat het merendeel van de concurrentie genadeloos op de achtergrond zet. Echter, er blijft een knagend gevoel dat het geheel ontegensprekelijk anders is en dat er toch een vonkje mist, en dat is een spijtige conclusie. Maar misschien met wat meer tijd openbaart de schoonheid van het geheel zich opnieuw als een lichtpuntje aan een verduisterde hemel.
