Eugène Ysaÿe is een monument in de Belgische vioolwereld. Onze nationale trots, de Koningin Elisabethwedstrijd, droeg van 1931 tot 1951 zijn naam, wat tekenend is voor zijn roem. Het meest bekend is Ysaÿe voor zijn zes sonates voor viool solo. Op zijn cd voor Zig-Zag Territoires combineert de jonge Rus Denis Goldfeld drie van die solosonates met drie werken voor viool en piano. Daarvoor wordt hij aan de piano bijgestaan door zijn broer Vadim. Samen leveren ze een plaat af om duimen vingers bij af te likken...
De cd opent met 'Au Rouet', ofte 'Aan het spinnewiel', een werk dat oorspronkelijk voor viool en orkest geschreven werd. Het spinnewiel is van bij het begin aanwezig in perpetuum mobile-figuurtjes in de piano, die echter niet het hele werk worden volgehouden. Het ene moment lijkt dit improvisatorisch aandoend stuk vrij klassiek, maar dan verrast Ysaÿe met onverwachte modulaties of virtuoze uithalen in de viool. Echt virtuoos, en melodisch ook een stuk complexer, wordt het in de solosonates. Het gebruik van chromatiek, de verrassende sprongen, het tot het uiterste drijven van de technische mogelijkheden, het zijn maar enkele kenmerken van Ysaÿe's hoogstpersoonlijke stijl. Zijn soms bijna atonaal aandoende harmonieën tonen zijn progressiviteit, terwijl het kiezen voor barokke vormen als fugato of sarabande de eerbied voor de solosonates van Bach verraden. Bij het meesterlijk inventieve contrapunt van de fugato uit de eerste sonate is het bijna onmogelijk om niet aan die illustere voorganger te denken. Ook de vierde sonate, die door de opeenvolging van dansen teruggrijpt naar de barokke suite, is een schitterend voorbeeld van hoe Ysaÿe zijn melodische stijl vermengt met Bachiaanse polyfonie. De ontroerend mooie derde sonate, met als ondertitel 'Ballade', is dan weer een typevoorbeeld van Ysaÿe's vooruitstrevend harmoniegebruik. Het stuk staat wel genoteerd in re klein, maar enige vaste tonale grond wordt voortdurend onder de voeten weggemaaid.
Het uitgebreide kleurenpalet en de virtuositeit waarmee Denis Goldfeld deze muziek speelt, zijn indrukwekkend. Bovendien heeft hij evenveel aandacht voor het meer lyrische en poëtische aspect, dat vooral in de stukken met piano te vinden is. Daar overtuigt hij moeiteloos door zijn warme toon, én krijgt hij perfecte ondersteuning van zijn broer Vadim.
Denis en Vadim Goldfeld nestelen zich met deze plaat zonder twijfel bij de top. Het is nu enkel maar wachten op de volgende cd van dit klasseduo.
Meer over Eugène Ysaÿe
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
