Met de regelmaat van een klok blijft Duitsland heavy metalbands produceren die allemaal in meer of mindere mate leentjebuur zijn gaan spelen bij Helloween. De rollende dubbele basdrums, de gillende gitaren en de melodieuze, vaak hoge zang zijn de steeds weerkerende karakteristieken. Eternal Reign volgt ook datzelfde stramien, al mag het gezegd worden dat deze band wel een neus voor degelijke songs bezit, iets waar veel andere bands regelmatig tekortschieten.
Nochtans begint 'Forbidden Path' op een bijzonder voorspelbare manier. Na de instrumentale opener annex intro 'Gate to Infinity' barst met 'Light the Light' een uptempo nummer los dat snedig blijft gedurende de dikke vijf minuten dat het duurt. Eternal Reign bakent met dit nummer zijn niche meteen af. De ritmegitaren zijn eenvoudig en in sommige gevallen een tikje voorspelbaar; de drummer houdt het tempo vrij hoog, al durft hij ook op gepaste momenten zijn vaart te laten zakken en er wordt vrolijk gierend gesoleerd. 'Forbidden Path' heeft Duitse heavy metal over het gehele lijf getatoeëerd. Nochtans weet deze band zich op één belangrijk vlak te onderscheiden van de grijze massa en dat is de zang. Frontman Dirk Stühmer heeft duidelijk flink gewerkt aan zijn Engelse uitspraak, want die is zonder meer uitstekend te noemen. Dat geeft Eternal Reign meteen een voorsprong, aangezien de meeste van hun concurrenten in het thuisland een vuistdik accent gebruiken. Zijn timbre is aangenaam warm en voor een eerder traditioneel ingestelde metalband laag. Hij kan wel verschillende toonhoogtes aan maar hij blijft meestal ver verwijderd van de typische falsetto die in veel gevallen behoorlijk lachwekkend overkomt. Nummers als 'The Final Call' of 'Losing Ground' bewijzen het vakmanschap van Eternal Reign. Er hoeft geen baanbrekend werk verricht te worden als het geheel maar aangenaam klinkt en ondanks de aanwezigheid van een aantal clichés (de tempos, de gitaarlijnen, de teksten en de soms wat melige keyboards) nergens als bovenmatig cliché klinkt.
Eternal Reign mag zich op de borst kloppen want ze zijn er toch maar in geslaagd om positief op te vallen in een subgenre dat werkelijk overspoeld wordt door mediocre bands. Toegegeven, echt bijzonder vernieuwend of flitsend is het misschien niet, maar 'Forbidden Path' staat wel garant voor flink wat luisterplezier en dat is misschien wel Eternal Reign's grootste troefkaart.
Meer over Eternal Reign
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
