De Zwitserse Erika Stucky heeft altijd al een zwak gehad voor bands met vreemde bezettingen. Daarop is de groep waarmee ze het album 'Princess' uitbracht geen uitzondering. De basis voor de songs op deze adellijke plaat (waarop Stucky naast eigen songs ook nummers brengt van muzikale edelen als Elvis Presley, Prince, Queen en Michael Jackson) wordt gelegd door trombone en tuba waarop Stucky als zangeres veel vrijheid heeft. Het geluid wordt bijgekleurd door elektronica- en keyboardklanken (strijkers, tekstsamples, ruis) en sporadisch accordeon en een zevenkoppige blazergroep die enkele keren voor een onvervalst New Orleans brassbandgeluid zorgt.
De verschillende kleuren worden zorgvuldig in elkaar gepuzzeld, waarbij geen enkel element de andere overheerst. De optelsom van de verschillende, vaak kleine elementen, zorgt voor een mooie achtergrond bij de vocalen van Stucky. Met haar stem verrijkt ze de muziek door in Michael Jacksons 'Bad' haar eigen backings te verzorgen of door haar stem op verschillende manieren te gebruiken. Dit laatste doet ze heel expliciet in 'Jailhouse Rock' waar ze bezadigd begint, plots scherper en geanimeerder zingt en boven haar zanglijnen de tekst hyperkinetisch begint te schreeuwen.
Toch hebben de songs niet altijd de kleurelementen nodig om boeiend te blijven. Enkele tracks worden van een fraai uitgewerkt arrangement voorzien waarbij de honneurs haast integraal worden waargenomen door trombone en tuba. Het verraderlijk trage 'Sometimes it Snows in April' van Prince wordt fraai volgespeeld door de blazers in verschillende lagen te plaatsen, waarbij kleine bewegingen voor de nodige drive zorgen. Iets meer beweging is te noteren in Stucky's eigen 'Waitress', tevens een van de meest swingende nummers van de plaat. Dat Stucky ook enkele genadeloos catchy songs in haar pen heeft, is te horen in 'Untouchable' en vooral het melodisch en harmonisch verleidelijke 'It's the Princess That is Wrong'.
Door de specifieke sound vormt 'Princess' een solide geheel, waarbij alleen het latinduet 'El Sol Que tu Eres' een uitzondering vormt. Niet alleen zingt Stucky hier samen met Franz Treichler (The Young Gods), ook de gitaar van deze laatste zorgt voor een breuk met de andere songs. De andere nummers laten een veel eigenzinnigere Stucky horen die graag vertoeft in een geluid dat bij een oppervlakkige beluistering mogelijk saai overkomt, maar dat met meer gerichte aandacht erg knappe dingen laat horen.
Meer over Erika Stucky
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
