Lange tijd zag het ernaar uit dat het saxhoornkwartet – bestaande uit twee cornetten, een alto en een euphonium – gedoemd was om volledig in de marge van de muzikale activiteiten te verdwijnen. In de jaren '60 was het vooral in Engeland een gerespecteerde orkestvorm, waarvan Foursome For Brass en vooral het GUS Footwear Quartet, dat uit leden van de gelijknamige brassband bestond, tot de bekendste behoorden. Met Eminence Brass heeft opnieuw een jong saxhoornkwartet het leven gezien, meer bepaald naar aanleiding van een tournee in de Benelux in 2008. En wat voor een! Euphonium van dienst is David Childs en op alto zit zijn bandgenoot bij de Cory Band, Owen Farr. De cornettisten zijn Richard Marshall, principal cornet van Black Dyke, en Philip Cobb (International Staff Band), die onlangs de auditie voor eerste trompet bij het London Symphony Orchestra won en daar dus aan de slag kan.
De titel verwijst in de eerste plaats naar componist Gilbert Vinter, die 100 jaar geleden werd geboren en halfweg de jaren '60 drie baanbrekende werken schreef voor het genoemde GUS Footwear Quartet. Tot dan toe speelden saxhoornkwartetten als deze hoofdzakelijk transcripties van ouvertures maar Vinters 'Elegy and Rondo' leverde dit kwartet in 1966 de overwinning op de nationale kampioenschappen op. De opname door Eminence Brass is zonder meer de versie die voortaan als graadmeter zal dienen. De volle klank, een zelden gehoorde muzikale finesse en de nodige virtuositeit verklanken als het ware vier acrobaten die in een circus zwevend en balancerend een wervelend spektakel afleveren. Ook 'Fancy's Knell' en 'Alla Burlesca' zijn wapenfeiten van Vinter en bieden muzikaal eigenlijk nog meer variatie dan 'Elegy and Rondo'. Van de andere werken steken 'Bagatelles' (John Golland) en 'Variations on a Theme of Paganini' (Joseph Horovitz) erbovenuit. Alleen het tweede en derde 'Capriccio' van John Payne lijken het magische karakter van de rest van de plaat een beetje te missen. Voor het overige zal 'Tribute' de revival van het saxhoornkwartet mee inluiden, als deze cd tenminste de kans daartoe krijgt. Zonder meer indrukwekkend.
